Pomimo szeregu zapewnień ze strony Ministerstwa Finansów, że nie są planowane żadne nowelizacje ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, na stronach Rządowego Centrum Legislacji pojawił się projekt pierwszej nowelizacji ustawy o PPK. Projekt nowelizacji przewiduje zmianę definicji wynagrodzenia, która stanowi podstawę obliczania wpłat do PPK.
Obecnie ustawa o PPK przewiduje, że podstawą od której oblicza się wpłaty do PPK jest wynagrodzenie, przez które należy rozumieć podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego. W konsekwencji oznacza to, że zgodnie z obecnie obowiązującym brzmieniem przepisów wpłaty do PPK – podobnie jak składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe – oblicza się do wysokości 30-krotności przeciętnego wynagrodzenia.
Zgodnie z proponowaną zmianą definicji wynagrodzenia, wpłaty do PPK będą obliczane od podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika PPK bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy.
Jeżeli proponowana zmiana wejdzie w życie będzie to oznaczało, że w przypadku osób, których podstawa wymiaru składek przekracza 30-krotność przeciętnego wynagrodzenia będą zobowiązane do obliczania wpłat do PPK także od nadwyżki ponad ten limit. Oznacza to że koszty prowadzenia PPK dla pracodawców również wzrosną.
