Od 5 września 2020 r. nie obowiązują preferencyjne zasady dotyczące wysokości zasiłku chorobowego oraz możliwości świadczenia pracy w czasie zasiłku chorobowego i dodatkowego zasiłku opiekuńczego przez osoby wykonujące zawód medyczny. Zasady te dotyczyły osób, które były niezdolne do pracy z powodu koronawirusa, która to niezdolność powstała w związku z pracą w podmiocie leczniczym, lub były na kwarantannie lub izolacji z powodu styczności w trakcie pracy w placówce medycznej z osobami zarażonymi.
Zgodnie z nowymi zasadami osoby takie mają prawo do zasiłku chorobowego na ogólnych zasadach, tj. po wyczerpaniu 33 lub 14 dni wypłaty wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z powodu choroby, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy (w przypadku pracowników) i w wysokości odpowiednio 70% lub 80% podstawy wymiaru (a nie 100%). Tracą między innymi prawo do zasiłku chorobowego, jeżeli w okresie kwarantanny lub izolacji świadczą pracę zdalną na rzecz placówki medycznej lub udzielają świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem telefonu lub online, a także do dodatkowego zasiłku opiekuńczego, jeżeli świadczą pracę w godzinach innych niż czas zwolnienia od wykonywania pracy w związku z osobistym sprawowaniem opieki nad dziećmi.
