Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 3 października 2023 roku uznał, że osoba prawna – na przykład spółka, fundacja, stowarzyszenie, ale także partia polityczna czy jednostka samorządowa – może domagać się zadośćuczynienia finansowego za naruszenie dóbr osobistych (sygn. III CZP 22/23).
Sprawa, którą zajął się Sąd Najwyższy dotyczyła firmy, której niezadowolony klient wystawił negatywną opinię w serwisie Google. Firma domagała się, oprócz usunięcia opinii również kwoty 20 tys. zł zadośćuczynienia. Sąd I instancji zasądził żądania powoda, jednak rozpatrujący apelację Sąd Apelacyjny w Gdańsku miał wątpliwości co do roszczeń finansowych. Problemem okazała się definicja pojęcia krzywdy i tego, czy może ona dotknąć osób prawnych, a więc kwestii czy zgodnie z art. 448 par. 1 kodeksu cywilnego osobom prawnym można zasądzić zadośćuczynienie.
Dotychczasowe orzecznictwo stało na stanowisku, że osoba prawna, która jest wytworem prawa nie może doznawać cierpienia, smutku czy bólu, tak jak jest to w przypadku osoby fizycznej.
Sąd Najwyższy po rozpatrzeniu sprawy uznał, że osoba prawna może domagać się zadośćuczynienia finansowego za naruszenie dóbr osobistych, co wynika z przepisów art. 43 kodeksu cywilnego, który nakazuje stosować przepisy o ochronie dóbr osobistych osób fizycznych odpowiednio do osób prawnych. Zasada ta nie dotyczy jedynie art. 24 kodeksu cywilnego i naruszenia dóbr osobistych, ale także ich skutków wskazanych w art. 448 par. 1 k.c.
