Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19.10.2022 (sygn. II FSK 572/22) przesądził, że wydatki na imprezy integracyjne organizowane dla partnerów współpracujących z podatnikiem na podstawie umowy B2B są kosztem reprezentacyjnym i jako takie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie mogą być kosztem podatkowym.
Wyrok dotyczył zaskarżonej przez spółkę interpretacji indywidualnej, w której fiskus stwierdził, że w przypadku imprez dla osób zatrudnionych na umowę o pracę można uznać, że spotkania takie podnoszą efektywność pracy i skuteczność pracowników, co przekłada się na zwiększenie przychodów spółki. Natomiast nie da się tego samego powiedzieć w przypadku osób, które świadczą na jej rzecz usługi w ramach umowy B2B, gdyż z nimi spółkę łączą jedynie powiązania biznesowe jako równorzędnych partnerów, więc spotkania integracyjne nie wpływają na zwiększenie przychodów spółki. W tym przypadku są to wydatki na reprezentację, bo ich celem jest tworzenie pozytywnego wizerunku firmy w oczach kontrahentów i partnerów biznesowych.
W uzasadnieniu NSA potwierdził interpretację fiskusa, który słusznie wskazał na istniejące odrębności pomiędzy finansującym a korzystającym. Są to inne osoby, związane umową cywilnoprawną, która zakłada różnorzędność.
