Dostęp do świadczeń – zabezpieczenie społeczne: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał 29 lipca 2024 r. wyrok w dwóch połączonych sprawach dotyczących dostępu do świadczeń obywateli państw trzecich (sprawa C-112/22 CU i C-223/22 ND).
Wyrok został wydany sprawie dotyczącej obywatelek państw trzecich zamieszkujących we Włoszech. Osoby te, wnioskując o „dochód z tytułu obywatelstwa”, złożyły fałszywe oświadczenia, twierdząc, że przebywają we Włoszech od co najmniej 10 lat, w tym nieprzerwanie przez ostatnie dwa lata. Na podstawie tych nieprawdziwych informacji uzyskały świadczenie socjalne zapewniające minimum egzystencjalne. Włoski sąd, rozpatrując sprawę, zwrócił się z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), aby ustalić, czy warunek dotyczący okresu zamieszkania jest zgodny z Dyrektywą 2003/109/WE dotyczącą obywateli państw trzecich posiadających status rezydenta długoterminowego.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że wymóg dziesięcioletniego okresu zamieszkiwania w państwie członkowskim jako warunku dostępu obywateli państw trzecich do pomocy społecznej, ochrony socjalnej czy innych świadczeń przysługujących również obywatelom tego państwa, jest niezgodny z dyrektywą UE. Ponadto, państwa członkowskie nie mają prawa nakładać kar za składanie fałszywych oświadczeń dotyczących okresu zamieszkiwania w tym kontekście.