Podstawa ekwiwalentu za urlop: Zgodnie z przepisami § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc, z wyjątkiem określonych w § 7, wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu.
W przypadku, gdy pracownik nie przepracował pełnego okresu 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu to wynagrodzenie faktycznie wypłacone mu w tym okresie dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie, a otrzymany wynik mnoży się przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Jak jednak postąpić w sytuacji, gdy stosunek pracy pracownika powstaje i rozwiązuje się w trakcie miesiąca, a całe zatrudnienie trwa nie dłużej niż 3 miesiące? Czy podstawa ekwiwalentu za urlop powinna zostać dopełniona, czy raczej należy uśrednić podstawę ekwiwalentu, mimo że nie stosuje się § 16 ust. 1 rozporządzenia urlopowego?
W stanowisku z 3 kwietnia 2025 roku Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wskazało, że (…) Ekwiwalent pieniężny za składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy do 1 miesiąca należy obliczać zgodnie z § 16 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r., stosując metodę z § 11 ust. 2. Jeśli pracownik nie przepracował wymaganego 3-miesięcznego okresu, podstawę stanowi wynagrodzenie z faktycznie przepracowanego czasu. W niewiążącej opinii MRPiPS, przepis ten należy zastosować m.in. w przypadku, gdy pracownik pracuje zbyt krótko u danego pracodawcy, tzn. gdy nie ma przepracowanego wymaganego 3-miesięcznego okresu lub gdy co prawda ma przepracowany odpowiedni okres, lecz w wyniku zmian w zasadach wynagradzania otrzymuje składniki wynagrodzenia za okresy nie dłuższe niż jeden miesiąc, np. premię, przez okres krótszy niż wymagany przepisami rozporządzenia urlopowego. (…) Jeśli pracownik nie jest zatrudniony przez pełne trzy miesiące, należy uśrednić składniki zmienne stosownie do liczby miesięcy, w których pracownik był zatrudniony. W przypadku nawiązania stosunku pracy w trakcie miesiąca, nie ma podstawy prawnej, do zaokrąglenia w górę wysokości zmiennych, miesięcznych składników wynagrodzenia, które mogłyby być uzyskane przez pracownika, gdyby przepracował pełny miesiąc. (…).
