Spółka zatrudniająca kierowców, którzy wykonują zadania w ramach międzynarodowych przewozów drogowych zamierza wypłacać ekwiwalent za korzystanie z płatnych pralni i suszarni, oraz za korzystanie z płatnych toalet i pryszniców podczas wykonywania pracy. Korzystanie z suszarni jest w sytuacji ciągłego przemieszczania się kierowcy koniecznością, tak by zapewnić szybkie wysuszenie odzieży roboczej przed wyjazdem w trasę. Zgodnie z art. 21b pkt 1 Ustawy o czasie pracy kierowców z dnia 5 lipca 2019 roku kierowca wykonujący zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 775 par. 1 KP, więc nie otrzymuje on diet, które do tej pory pokrywały koszt toalet i pryszniców. Pytanie które wnioskodawca skierował do ZUS brzmiało, czy ekwiwalent obejmujący suszenie odzieży roboczej obok ekwiwalentu za pranie również nie będzie stanowił podstawy wymiaru składek? Spółka uznała, że ekwiwalent za suszenie odzieży roboczej nie powinien stanowić podstawy wymiaru składek.
Ze stanowiskiem tym nie zgodził się Zakład Ubezpieczeń Społecznych, stwierdzając w interpretacji (WPI/200000/43/698/2022) co następuje:
“(…) W sytuacji, gdy pracodawca co miesiąc wypłaca pracownikowi za pranie odzieży roboczej stałą kwotę, świadczenie takie nie kwalifikuje się pod pojęcie ekwiwalentu, a jako ryczałt. Zatem jeśli pracodawca wypłaca ryczałt w stałej miesięcznej wysokości, bez względu na wysokość faktycznych kosztów, to taka wypłata stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, nawet jeśli została nazwana ekwiwalentem.
W konsekwencji ZUS uznał stanowisko spółki w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne kierowców transportu międzynarodowego wypłacanego „ekwiwalentu pieniężnego” na poczet poniesionych kosztów prania i suszenia odzieży, w której wykonywana jest praca za nieprawidłowe.”
