Sejm na posiedzeniu 13 stycznia odrzucił wszystkie poprawki Senatu, wniesione do ustawy zmieniającej ustawę – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. Tym samym nie została zwiększona z 24 do 30 liczba dni w roku kalendarzowym, w których mogłaby być wykonywana praca okazjonalna na wniosek pracownika. Nie został również podniesiony wiek dziecka (z 4 do 10 roku życia), który uprawnia rodziców do wystąpienia z wnioskiem o pracę zdalną do pracodawcy, który to wniosek pracodawca będzie miał obowiązek uwzględnić.
Pracodawca nie będzie też musiał uwzględniać wniosku o pracę zdalną złożonego przez pracownika posiadającego orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, a także pracownika sprawującego opiekę nad innym członkiem najbliższej rodziny lub inną osobą pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym, posiadającymi orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Senat postulował wydłużenie vacatio legis dla przepisów dotyczących pracy zdalnej do 3 miesięcy, co również zostało odrzucone przez Sejm. To oznacza, że przepisy dotyczące pracy zdalnej zaczną obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od opublikowania ustawy.
Ustawa została skierowana do podpisu Prezydenta, co oznacza, że możemy spodziewać się wejścia w życie przepisów o pracy zdalnej na przełomie marca i kwietnia.