W związku z epidemią COVID-19 w maju wprowadzono przejściowo możliwość podwyższenia kwoty wolnej od potrąceń z wynagrodzenia za pracę. Z zapisu art. 52 Tarczy 3.0 wynika, że jeżeli z powodu podjętych działań służących zapobieganiu zarażeniem koronawirusem pracownikowi zostało obniżone wynagrodzenie lub jego członek rodziny utracił źródło dochodu, kwoty wolne od potrąceń określone w art. 871 par. 1 kodeksu pracy (dalej: k.p.) ulegają zwiększeniu o 25 proc. na każdego nieosiągającego dochodu członka rodziny, którego pracownik ten ma na utrzymaniu. W przepisie posłużono się zwrotem „kwoty ulegają zwiększeniu”, co wskazuje na działanie niejako automatyczne, a to oznacza konieczność podjęcia przez pracodawcę co najmniej działań o charakterze informacyjnym. Zatem w praktyce może nie być wniosku pracownika, a już tym bardziej dołączonych do niego dokumentów potwierdzających okoliczności wynikające z art. 52 tarczy 3.0. 19 czerwca 2020 stanowisko w tej sprawie wydała Krajowa Rada Komornicza, zdaniem której pracownik ma do wniosku dołączyć dowody, że jest uprawniony do większej ochrony przed egzekucją
