Delegowanie kierowców w transporcie drogowym: W dniu 17 października br. w Dzienniku Ustaw opublikowana została Ustawa z dnia 25 września 2024 r. o zmianie ustawy o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Z 2024 r., poz. 1544). Głównym celem nowelizacji jest implementacja do polskiego porządku prawnego unijnej dyrektywy, zgodnie z którą państwa członkowskie UE nie powinny móc ograniczać użytkowania na swoim terytorium pojazdu najmowanego przez przedsiębiorstwo mające siedzibę w innym państwie członkowskim, jeżeli pojazd został zarejestrowany lub dopuszczony do ruchu zgodnie z normami któregokolwiek państwa członkowskiego.
Ustawa nowelizuje przepisy następujących ustaw:
- ustawy z dnia 28 lipca 2023 r. o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym,
- ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia,
- ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
- ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami.
Dzięki nowym przepisom przewoźnicy drogowi prowadzący działalność w Polsce będą mieli możliwość czasowego korzystania z pojazdów zarejestrowanych na terytorium innego państwa UE. Przepisy wprowadzają “spójną krajową strategię egzekwowania przepisów dotyczących przewozów kabotażowych”, czyli zarobkowego transportu ładunku pomiędzy punktami odbioru znajdującymi się w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub EFTA niż kraj, w którym przewoźnik założył działalność gospodarczą.
Przepisy ustawy nakładają na Główny Inspektorat Transportu Drogowego obowiązek corocznego przekazywania Komisji Europejskiej danych dotyczących kontroli przewozów kabotażowych w poprzednim roku kalendarzowym.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 listopada 2024 roku.
Kilkanaście dni wcześniej (4 października 2024 roku) Trybunał Stanu Unii Europejskiej wydał wyrok w połączonych spawach C-541/20, C-542/20, C-543/20, C-544/20, C-545/20, C-546/20, C-547/20, C-548/20, C-549/20, C-550/20, C-551/20, C-552/20, C-553/20, C-554/20, C-555/20, orzekając nieważność art. 1 pkt rozporządzenia 2020/1055, który stanowi, że przedsiębiorca musi organizować przewozy flotą pojazdów w taki sposób, aby pojazdy, którymi dysponuje przedsiębiorca i które są wykorzystywane w przewozach międzynarodowych, wracały do jednej z baz eksploatacyjnych w tym państwie członkowskim nie później niż w ciągu ośmiu tygodni od jego opuszczenia. Trybunał wskazał, że Parlament i Rada UE nie wykazały, że w chwili przyjęcia tego środka dysponowały wystarczającymi informacjami pozwalającymi im ocenić jego proporcjonalność.
