W stanowisku z dnia 3 września 2020 roku UODO wyraził opinię, że pracodawca może przetwarzać dane dotyczące adresu wykonywania pracy zdalnej na podstawie art. 3 specustawy o COVID-19 dotyczącego pracy zdalnej, i nie ma potrzeby zbierania zgód pracowników w tym zakresie. Zatrudniający może bowiem polecić wykonywanie pracy nie tylko w domu pracownika, lecz także w innym miejscu przez siebie wskazanym, o ile je zorganizuje i zapewni odpowiednie warunki wykonywania pracy. W związku z tym w ocenie UODO podstawą prawną przetwarzania danych osobowych jest art. 6 ust. 1 lit. c RODO – a nie art. 6 ust. 1 lit. a tego rozporządzenia, czyli zgoda pracownika.
Natomiast w ocenie UODO przepisy nie dają pracodawcom uprawnienia do kontrolowania warunków lokalowych pracownika, a jedyną podstawą jest w tej kwestii oświadczenie złożone przez pracownika. Jeśli zatrudniony stwierdzi, że nie ma odpowiednich warunków do wykonywania pracy zdalnej, to będzie musiał wykonywać pracę stacjonarnie, stawiając się do biura, a pracodawca ma wówczas obowiązek odpowiedniego zorganizowania miejsca pracy.
W kwestii dotyczącej przetwarzania adresu wykonywania pracy zdalnej przez pracownika (np. miejsce logowania do systemu) UODO uznał, że jest to przetwarzanie danych o lokalizacji pracowników, regulowane przez przepisy prawa pracy (art. 223 par. 4 kodeksu pracy). Pracodawca zobowiązany jest uprzedzić pracownika o stosowaniu urządzeń monitorujących lokalizację sprzętu służbowego czy też logowania się do systemu (GPS) przed przystąpieniem pracownika do pracy bądź na dwa tygodnie przed uruchomieniem monitoringu.
