Interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 28 czerwca 2023 roku potwierdziła, że wypłacone pracownikowi na podstawie wyroku lub ugody sądowej świadczenia takie jak zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę (uszczerbek niematerialny) mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania PIT, jeżeli spełnione zostaną ustawowe kryteria.

Wnioskodawca występujący o wydanie interpretacji indywidualnej chciał mieć pewność, że dokonana przez niego na rzecz pracownika zapłata zadośćuczynienia i odszkodowania z tytułu powstania choroby zawodowej podlega zwolnieniu od PIT. Zapłata nastąpiła na mocy  ugody sądowej pomiędzy pracodawcą a pracownikiem.

KIS w wydanej interpretacji potwierdził, że świadczenie wypłacone pracownikowi na podstawie ugody przed mediatorem zatwierdzonej przez sąd może być objęte przepisami art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłacone świadczenie nie było związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie dotyczyło utraconych korzyści tylko szkody rzeczywistej związanej z powstaniem choroby zawodowej.

Projekt ustawy o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym, przedłożony przez ministra infrastruktury wprowadza między innymi możliwość zakazania pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę lub współpracującego w ramach umów cywilnoprawnych kolejnego zatrudnienia.

Traktuje o tym dodany do art. 24 ust. 3:

 

Pracodawca może zakazać kierowcy jednoczesnego pozostawania w stosunku pracy z innym pracodawcą lub jednoczesnego pozostawania w stosunku prawnym będącym podstawą świadczenia pracy innym niż stosunek pracy, o ile jest to uzasadnione względami bezpieczeństwa w transporcie drogowym lub koniecznością przestrzegania przepisów socjalnych w transporcie drogowym.

 

Do projektu ustawy wprowadzono również poprawki podwyższające kary za nieprzestrzeganie przepisów o delegowaniu dla przewoźników zagranicznych.

 

Główny Inspektorat Pracy odpowiedział na pytanie, w jaki sposób klasyfikować podróż kierowcy wykonującego zadania przewozowe w kraju po drodze za granicę w sytuacji, gdy przejazd krajowy nie mają na celu wyłącznie dotarcia do granicy, celem rozpoczęcia przewozu międzynarodowego, czy dotarcia w drodze powrotnej od granicy do siedziby pracodawcy, ale podczas nich wykonywane są krajowe zadania przewozowe, takie jak na przykład transport i rozładunek towarów u kontrahenta krajowego.

Zgodnie z wcześniejszym stanowiskiem Ministerstwa Infrastruktury oraz GIP, przejazd przez terytorium Polski poprzedzający przewóz zagraniczny i następujący po nim w drodze powrotnej, nie jest krajową podróżą służbową.

Zgodnie z uchwaloną 16 czerwca 2023 roku nowelizacją ustawy o emeryturach pomostowych oraz niektórych innych ustaw od 1 stycznia 2024 roku członkowie związków zawodowych będą mogli odliczyć od swojego rocznego dochodu 840 złotych zapłaconych składek członkowskich na rzecz związków zawodowych.

Według dotychczasowych przepisów kwota ta wynosiła 500 złotych, a zaproponowane zwiększenie podwyższenie limitu odliczenia ma spowodować wzrost zainteresowania działalnością społeczną w związkach zawodowych, które boją się odpływu członków.

Sąd Okręgowy w Siedlcach w wyroku z dnia 5 maja 2023 roku (II Ka 200/23) uznał, że zwolnienie działacza związkowego z pominięciem procedur, które gwarantują szczególną ochronę stosunku pracy nie zawsze jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w rozpatrywanym przypadku nie doszło do rażącego naruszenia przepisów prawa pracy, ponieważ decyzja o wypowiedzeniu umowy o pracę nie była całkowicie nieuzasadniona, subiektywna i złośliwa.

Sprawa dotyczyła wypowiedzenia umowy o pracę osobie, której stosunek pracy podlegał szczególnej ochronie z faktu bycia działaczem związkowym, a wypowiedzenie nastąpiło przed upływem terminu do wypowiedzenia się przez związek zawodowy, i co za tym idzie także bez wymaganej zgody, naruszając przepisy prawa pracy.

Wypowiedzenie dotyczyło pracownika uczelni, który wypowiadał się negatywnie na temat zasadności utworzenia i istnienia na uczelni kierunku studiów prawniczych, zniechęcając potencjalnych studentów do zapisywania się na uczelnię, a także wielokrotnie, umyślnie i rażąco naruszał swoje obowiązki pracownicze. Szybkie wypowiedzenie umowy z pominięciem procedur miało na celu uniknięcie przedłużenia umowy o pracę na cały kolejny semestr.

Zgodnie z rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw nowelizacja objęła również ustawę o służbie cywilnej. Zmiana ma dotyczyć zapisów dotyczących rekompensowania pracy w godzinach nadliczbowych, co dotychczas regulował art. 97 ustawy z 21 listopada 2008 roku o służbie cywilnej. Zgodnie z projektowanymi przepisami pracownikowi służby cywilnej miałby przysługiwać czas wolny w tym samym wymiarze albo wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych wykonywaną na polecenie przełożonego w porze nocnej, niedzielę i święto albo w dniu wolnym udzielonym w zamian za pracę w niedzielę i święto.

Natomiast w przypadku osób zajmujących wyższe stanowisko w służbie cywilnej (dyrektor generalny urzędu i kierownik urzędu) praca w godzinach nadliczbowych w dni powszednie nie byłaby rekompensowana, co pozwoliłoby zachować zgodność z ogólnymi przepisami prawa pracy, zgodnie z którymi osobom zarządzającym zakładem pracy w imieniu pracodawcy nie przysługuje rekompensata za godziny nadliczbowe.

W projekcie pojawił się również nowy art. 97a, w którym określony jest sposób wyliczania wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, oraz termin i forma składania wniosku o wypłatę̨ wynagrodzenia.

Minister Rodziny i Polityki Społecznej udzieliła odpowiedzi na interpelację poselską dotyczącą nieuwzględniania pracy świadczonej w postaci jednoosobowej działalności gospodarczej do okresu stażu pracy.

Jak odpowiedział resort pojęcie „stażu pracy” nie jest definiowane przez ogólnie obowiązujące przepisy prawa pracy, lecz jest używane w celu ustalenia uprawnień oraz świadczeń pracowniczych, których nabycie lub wymiar jest uzależniony od okresu zatrudnienia. Zazwyczaj do okresu zatrudnienia wlicza się okresy pracy świadczonej w ramach stosunku pracy, a więc na podstawie umowy o pracę, mianowania, powołania, wyboru lub spółdzielczej umowy o pracę.

Inne okresy mogą podlegać wliczeniu do okresu wymaganego do nabycia uprawnień pracowniczych, ale tylko jeżeli wynika to z przepisów szczególnych. Według Ministerstwa wliczanie do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze, okres prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej zwiększałoby obciążenia finansowe pracodawców, a także w przypadku świadczeń których warunki nabycia definiuje indywidualnie pracodawca mogłoby to być uznane za zbyt daleko idącą ingerencję w politykę wynagradzania, zaś w przypadku pracodawców będących jednostkami sektora finansów publicznych wywołałoby także negatywne skutki dla budżetu państwa.

Państwowa Inspekcja Pracy opublikowała 5 odpowiedzi na pytania odnośnie treści nowej informacji o warunkach zatrudnienia.

Z publikacji można dowiedzieć się między innymi, w jaki sposób można odesłać do przepisów w informacji o warunkach zatrudnienia – czy do konkretnego punktu, czy do całego artykułu Kodeksu pracy? Zgodnie z odpowiedzią PIP poinformowanie pracownika o warunkach zatrudnienia może się odbyć w dwojaki sposób, a mianowicie poprzez wskazanie pracownikowi odpowiednich przepisów prawa pracy lub prawa ubezpieczeń społecznych, które taką sytuację normują (z odesłaniem do konkretnej jednostki redakcyjnej), bądź też poprzez przytoczenie treści przepisu, odnosząc się do sytuacji pracownika. Zasadę tę można odnieść również do przepisów wewnątrzzakładowych.

Opisując w informacji zasady pracy nadliczbowej i zasady rekompensaty za pracę w godzinach nadliczbowych, w przypadku pracowników wobec których przepisy ograniczają, czy zakazują wykonywania pracy nadliczbowej, taka informacja powinna także znaleźć się w dokumencie.  Przepisy nie przewidują natomiast obowiązku informowania o sposobie rekompensowania pracy w dniu wolnym od pracy wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy (art. 151³ KP) ani rekompensowania wykonywania pracy w niedziele i święta (art. 151¹¹ KP).

Zdaniem Inspekcji w informacji dla pracownika, który przemieszcza się między miejscami pracy powinna znaleźć się określenie sposobu przemieszczenia się (środek transportu) oraz ponoszenia kosztów z nim związanych. Jest to zgodnie z art. 29 § 3 pkt 1 lit g Kodeksu pracy, i dotyczy tych pracowników którzy posiadają więcej niż jedno miejsce pracy, natomiast nie dotyczy tych, którzy w umowie o pracę mają miejsce wykonywania pracy określone jako obszar.

PIP odniosła się również do pytania, czy należy w informacji informować o urlopach opłacanych zasiłkiem macierzyńskim lub o zwolnieniach typu urlop okolicznościowy, czy zwolnienie z art. 188 Kodeksu pracy. W odpowiedzi przytoczono art. 29 § 3 pkt 1 lit. i, który ma zastosowanie do urlopu wypoczynkowego oraz do innych rodzajów urlopów wynikających ze stosunku pracy, płatnych przez pracodawcę. Nie dotyczy on natomiast zwolnień od pracy, takich jak zwolnienie z art. 188 Kodeksu pracy, a także nie dotyczy urlopów związanych z rodzicielstwem, które nie są finansowane przez pracodawcę.

10 lipca 2023 roku Komisja Europejska przyjęła nową decyzję stwierdzającą odpowiedni stopień ochrony danych osobowych zapewniony przez tzw. “Ramy ochrony danych UE-USA”. W decyzji potwierdzono, że zgodnie z nowymi ramami Stany Zjednoczone zapewniają odpowiedni poziom ochrony w odniesieniu do danych osobowych przekazywanych z UE do przedsiębiorstw amerykańskich. Poziom ten jest obecnie porównywalny z poziomem ochrony obowiązującym w Unii Europejskiej.

Oznacza to, że dane osobowe mogą bezpiecznie przepływać z UE do amerykańskich przedsiębiorstw bez konieczności wprowadzania dodatkowych zabezpieczeń w zakresie ochrony danych. Dotyczy to oczywiście tych przedsiębiorstw, które spełniają wytyczne określone w ramach ochrony danych.

Ramy ochrony danych są odpowiedzią na obawy podniesione przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości, w tym ograniczenie dostępu amerykańskich służb wywiadowczych do danych UE do tego, co jest konieczne i proporcjonalne, oraz ustanowienie sądu ds. kontroli ochrony danych (DPRC), do którego dostęp mają osoby fizyczne z UE. Jeżeli sąd stwierdzi, że dane zostały zebrane z naruszeniem nowych zabezpieczeń, będzie mógł nakazać ich usunięcie.

Jednym z istotnych wymogów jest na przykład wymóg usuwania danych osobowych, gdy nie są już potrzebne do celów, dla których zostały zgromadzone, oraz zapewnienia ciągłości ochrony w przypadku udostępniania danych osobowych stronom trzecim.

Funkcjonowanie ram będzie podlegać okresowym przeglądom przez Unię Europejską oraz przedstawicieli europejskich organów ochrony danych i właściwych organów z USA. Celem przeglądów będzie sprawdzenie, czy wszystkie istotne elementy zostały w pełni wdrożone do amerykańskich ram prawnych i czy funkcjonują skutecznie w praktyce.

W załącznikach do ogłoszonego w Dzienniku Ustaw Rozporządzeniu Rady Ministrów z 14 lipca 2023 roku (Dz.U. z 2023 r. poz 1240) znalazł się wykaz prac wzbronionych szesnasto- i siedemnastolatkom oraz prac dopuszczonych, niezbędnych w nauce zawodu.

Zgodnie z nowymi przepisami możliwe będzie zatrudnianie młodocianych w wieku powyżej 16 lat przy niektórych rodzajach prac wzbronionych, jeżeli jest to potrzebne do odbycia przygotowania zawodowego. Załączniki do Rozporządzenia określają jednocześnie warunki zapewniające szczególną ochronę zdrowia młodocianych zatrudnionych przy niektórych rodzajach prac wzbronionych.

W uzasadnieniu do Rozporządzenia podano, że ma ono przede wszystkim ułatwienie młodocianym nauki w takich zawodach jak szkutnik, dekarz, spawacz, mechanik czy stolarz.

Zgodnie z nowymi przepisami zatrudnienie młodocianych przy pracach wzbronionych nie może mieć charakteru pracy stałej, lecz ma ograniczać się do odbycia przygotowania zawodowego.