Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w stanowisku z dnia 11 stycznia 2019 r. przyjęło, że dla ewidencji czasu pracy okres przechowywania będzie wynosił albo 10 albo 3 lata, w zależności od daty nawiązania stosunku pracy. W przypadku stosunków pracy nawiązanych począwszy od stycznia 2019 r. ewidencji dotyczy bowiem ogólna zasada przechowywania dokumentacji, wynikająca z art. 94 pkt 9b Kodeksu pracy. Zatem podobnie jak akta osobowe musi być ona przechowywana przez cały okres zatrudnienia pracownika oraz po jego ustaniu jeszcze przez okres 10 lat kalendarzowych, liczonych od końca roku, w którym ustał stosunek pracy. Jeśli jednak stosunek pracy nawiązano z pracownikiem przed dniem 1 stycznia 2019 r., to ewidencję można przechowywać jedynie przez okres 3 lat wynikający z terminu przedawnienia świadczeń pracowniczych, określonego w art. 291 k.p.
W stanowisku z dnia 7 grudnia 2018 r. resort rodziny i pracy wyjaśnił z kolei, jak liczyć okres 50 lat, dotyczący przechowywania akt osobowych pracowników, których stosunki pracy zostały nawiązane przed 1 stycznia 2019 r. W jego ocenie stosuje się w tym przypadku art. 112 k.c., a więc gdy pracownik odszedł z pracy np. z dniem 31.1.2019 r., to okres ten upłynie 31.1.2069 r.
Obydwa stanowiska zostały opublikowane w Dzienniku Gazecie Prawnej w dodatku Kadry i płace w dniu 31 stycznia 2019 r.
