Czas pracy stażystów

Czas pracy stażystów z PUP po zmianach

Niedługo zacznie obowiązywać nowa ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, która reguluje znacznie bardziej szczegółowo niż dotychczasowe przepisy zasady określające czas pracy stażystów. Dlatego warto zapoznać się z planowanymi zmianami.

Ogólne zasady współpracy ze stażystami

Zgodnie ze słowniczkiem nowej ustawy staż oznacza nabywanie przez bezrobotnego wiedzy i umiejętności przez wykonywanie zadań w miejscu pracy bez nawiązania stosunku pracy z pracodawcą. W takim przypadku zawierana jest jednak trójstronna umowa pomiędzy starostą, organizatorem stażu, czyli np. pracodawcą oraz bezrobotnym. Staż może trwać od 3 do maksymalnie 12 miesięcy.

Ustawa nakłada na organizatora stażu szereg obowiązków przed jego rozpoczęciem, jak i w trakcie odbywania stażu, w tym z zakresu bhp, profilaktycznej opieki zdrowotnej oraz w przeciwieństwie do starych rozwiązań reguluje kwestie związane z czasem pracy.

Ile godzin może pracować stażysta?

Czas pracy stażystów i zasady z nim związane reguluje przede wszystkim art. 118 ustawy o rynku pracy, który odwołuje się do wielu instytucji czasu pracy z Kodeksu pracy lub zawiera regulacje wzorowane na rozwiązaniach dotyczących pracowników.

Co do zasady stażystów obowiązują normy czasu pracy analogiczne jak pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy, gdyż przyjęto, że:

  • czas realizacji programu stażu przez bezrobotnego odbywającego staż nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 3 miesięcy albo
  • czas realizacji programu stażu bezrobotnego będącego osobą niepełnosprawną zaliczoną do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 3 miesięcy.

Zatem należy przyjąć, że stażysta powinien odbywać staż w systemie podstawowym i obowiązują go normy dobowa oraz przeciętna tygodniowa czasu pracy, z uwzględnieniem także statusu osoby niepełnosprawnej.

W ustawie zastrzeżono jednak, że czas realizacji programu stażu nie może być krótszy niż 20 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 3 miesięcy.

systemy czasu pracy konferencja czas pracy

 

Czy stażysta ma mieć zapewnione odpoczynki takie same jak pracownicy?

Odpowiedź na to pytanie wynika wprost z art. 116 ust. 2 ustawy o rynku pracy, który wskazuje na obowiązki organizatora stażu, jakie powinny być realizowane na zasadach przewidzianych dla pracowników. Jednym z takich obowiązków jest właśnie zapewnienie stażyście odpowiednich okresów odpoczynku.

Zatem stażysta powinien mieć w każdej dobie zapewniony nieprzerwany 11-godzinny odpoczynek, a dodatkowo w tygodniu nieprzerwany 35-godzinny odpoczynek. Stażyści co do zasady nie powinni pracować na zmiany, a więc odpoczynek tygodniowy powinien mieć zawsze powyższą długość, gdyż jego skracanie jest w Kodeksie pracy dozwolone jedynie w przypadku tzw. łamania zmian, czyli przejścia ze zmiany na zmianę zgodnie z obowiązującym pracownika rozkładem czasu pracy.

Czy stażystę obowiązuje regulamin pracy?

Zgodnie z art. 116 ust. 1 pkt 2 ustawy o rynku pracy przed powierzeniem wykonywania zadań stażyście organizator stażu powinien go zapoznać z regulaminem pracy obowiązującym u niego, a stażysta ma wprost określone w ustawie 2 obowiązki z tym związane:

  • przestrzeganie przepisów i zasad obowiązujących u organizatora stażu, w szczególności regulaminu pracy, tajemnicy służbowej, przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a także
  • przestrzeganie ustalonego przez organizatora rozkładu czasu pracy.

Należy więc przyjąć, że stażystę obowiązują zasady organizacji pracy takie jak pracowników, a więc np. muszą podpisywać listę obecności, jeśli takowa obowiązuje u pracodawcy i wiąże ich także rozkład czasu pracy obowiązujący w komórce, w której będą odbywać staż. Rozkład czasu pracy jest rozumiany powszechnie jako dni i godziny pracy, a więc jeśli praca jest w danym dziale odbywana od 8.00 do 16.00 od poniedziałku do piątku, to zasady takie obowiązują także stażystę. Rozkład czasu pracy może być również ruchomy, czyli określający widełki godzinowe rozpoczynania i kończenia pracy, a wtedy również on może obowiązywać stażystę, np. rozpoczynanie pracy w przedziale godzinowym od 7.00 do 9.00.

Czy staż może odbywać się w niedziele, święta lub w nocy?

Co do zasady bezrobotny nie może odbywać stażu w niedziele i święta, w porze nocnej oraz w systemie pracy zmianowej, ani w godzinach nadliczbowych, chyba że organizator stażu pracy uzyska zgodę starosty w powyższym zakresie, ze względu na charakter pracy wykonywanej w danym zawodzie. Taka zgoda nie może jednak w żadnym przypadku dotyczyć pracy w godzinach nadliczbowych, a więc tutaj obowiązuje zakaz bezwzględny.

Co do zasady więc staże powinny być realizowane od poniedziałku do soboty na jedną zmianę i w porze dziennej. Jeśli w danym obszarze funkcjonowania pracodawcy soboty są dniami pracującymi dla załogi, to również stażyści mogą odbywać staż w takie dni przy zapewnieniu im innego dnia wolnego w okresie rozliczeniowym, aby zachować zasadę przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy.

czas pracy stażystów

Czy stażysta może zostać wysłany w delegację i na szkolenie?

Ustawa o rynku pracy przewiduje wprost, że bezrobotny odbywający staż może wziąć udział w podróży służbowej i szkoleniu zorganizowanym z inicjatywy organizatora stażu lub za jego zgodą na zasadach przewidzianych dla pracowników.

Zatem w przypadku podróży służbowej czas dojazdu do miejsca docelowego i powrotu z niego nie zawsze zostanie zaliczony do czasu pracy stażysty, jeśli nie pokrywa się on z rozkładem czasu pracy obowiązującym w takim dniu. Ze względu na bezwzględny zakaz nadgodzin należy jednak uważać, gdy w podróż wyjeżdża także stażysta, aby czas pracy rozliczony z tytułu takiego wyjazdu służbowego nie przekraczał 8 godzin. Powyższe oznacza również, że udział w szkoleniach nie może odbywać się poza godzinami odbywania stażu, gdyż w przypadku pracowników czas takiego obowiązkowego szkolenia zostałby zaliczony do pracy w godzinach nadliczbowych, a tych nie może wykonywać stażysta. Szkolenia powinny zatem odbywać się w godzinach, w których realizowany jest staż.

Czy stażysta będzie korzystał z urlopu wypoczynkowego?

Stażyści nie będą mieli prawa do urlopu wypoczynkowego na zasadach dotyczących pracowników, ale będą mieli analogiczne uprawnienie, a mianowicie dni wolne z zachowaniem prawa do otrzymywanego stypendium. Wymiar ich będzie naliczany po 2 dni za każde 30 dni kalendarzowych odbywania stażu, a będą one udzielane na podstawie wniosku stażysty i muszą być wykorzystane w naturze, gdyż nie przewidziano odpowiednika ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.

Z przepisu wynika ponadto wyraźnie, że za ostatni miesiąc odbywania stażu organizator powinien udzielić dni wolnych stażyście przed upływem terminu zakończenia stażu. Ponadto uregulowano zasady rozliczenia wymiaru przysługujących dni wolnych w przypadku, gdy pojawi się niepełny miesiąc stażu. W takich sytuacjach wymiar zwolnienia od odbywania stażu rozlicza się proporcjonalnie, ale zaokrąglając w górę do pełnych dni, a więc na korzyść stażysty.

Czy stażysta może korzystać z pracy zdalnej?

Staż może być realizowany w formie zdalnej, a wymiar takiego stażu i szczegółowe zasady jego odbywania  w takiej formie powinna określać umowa o organizację stażu. W odniesieniu do odbywania stażu zdalnie stosuje się odpowiednio przepisy z Kodeksu pracy dotyczące:

  • pojęcia pracy zdalnej,
  • obowiązków pracodawcy związanych z pracą zdalną, wynikających z art. 6724 Kodeksu pracy, z wyjątkiem wypłaty ryczałtu, czy ekwiwalentu za zużycie prądu czy Internetu,
  • zasad komunikacji z pracownikiem w trakcie pracy zdalnej,
  • zakazów wykonywania w ramach pracy zdalnej pewnych pracy ze względów bhp, np. powodujących intensywne brudzenie,
  • organizacji stanowiska pracy zdalnej.

 

Nowe zasady udzielania urlopu rodzicielskiego

Jakie są obecnie zasady udzielania urlopu rodzicielskiego?

Urlop rodzicielski jest samodzielnym uprawnieniem pracowniczym, niezależnym od urlopu macierzyńskiego. Usunięto bowiem warunek, że urlopu rodzicielskiego udzielać należy bezpośrednio po urlopie macierzyńskim. Dzięki zliberalizowaniu zasad podziału urlopu na części i zniesieniu przypadków, gdy niewykorzystana część urlopu przepadała, można go bardziej elastycznie udzielać.

Czy ojciec dziecka nabędzie prawo do urlopu rodzicielskiego jeśli matka dziecka jest nieubezpieczona?

Tak, gdyż urlop rodzicielski nie jest powiązany już z urlopem macierzyńskim i nie ma warunku, że matka musiała nabyć prawo do urlopu macierzyńskiego, czyli de facto musiała być ubezpieczona, żeby ojciec nabył prawo do urlopu rodzicielskiego. Uprawnienie ojca jest dzięki temu niezależne od statusu matki w kwestii podlegania ubezpieczeniom społecznym, zatem nawet w sytuacji, gdy matka w ogóle nie pracuje i jest np. studentką, to pracujący ojciec i tak nabędzie prawo do urlopu rodzicielskiego.

Czy urlop rodzicielski ojciec może wykorzystać w trakcie urlopu macierzyńskiego matki?

Tak, gdyż jest to uprawnienie ojca dziecka i nie ma ono żadnego związku z tym, czy matka korzysta z urlopu macierzyńskiego, czy rodzicielskiego. Zatem ojciec w trakcie macierzyńskiego matki może skorzystać z tzw. urlopu okolicznościowego w wymiarze 2 dni z tytułu urodzenia się dziecka, następnie z 2 tygodni urlopu ojcowskiego oraz 9 tygodni urlopu rodzicielskiego i dzięki temu przez pierwsze 3 miesiące życia dziecka obydwoje rodzice mogą razem opiekować się dzieckiem bez uszczerbku dla uprawnień rodzicielskich matki dziecka.

Do kiedy maksymalnie można skorzystać z urlopu rodzicielskiego?

Obydwoje rodziców dziecka wykorzystać może urlop rodzicielski końca roku kalendarzowego, w którym dziecko to kończy 6 lat. Jest to więc jest to bardzo długi czas; dla dzieci urodzonych w styczniu będzie to blisko 7 lat. Nie ma już w przepisach specjalnej części urlopu, którą można odroczyć, a więc całość urlopu może zostać do wykorzystania na późniejszy okres i nie musi być wykorzystana po urlopie macierzyńskim. Obecnie matka może wrócić do pracy zaraz po urlopie macierzyńskim i całe 41 tygodni urlopu rodzicielskiego przysługujące obydwojgu rodzicom może być wykorzystywane w kolejnych latach życia dziecka. Należy jednak pamiętać o wyjątku wynikającym z ustawy zasiłkowej, z którego wynika, że jeżeli w pierwszym roku życia dziecka nie zostanie wykorzystany ani jeden dzień urlopu rodzicielskiego przez żadne z rodziców dziecka, to zasiłek za okres urlopu rodzicielskiego wypłacony zostanie w wysokości 70% podstawy wymiaru zasiłku.

czas pracy konferencja

Na ile części można podzielić urlop rodzicielski?

Obydwojgu rodzicom przysługuje urlop rodzicielski, który można podzielić w sumie na 5 części. Jeśli zatem matka będzie korzystała z rocznej absencji wynikającej z łączenia urlopu macierzyńskiego i pełnego wymiaru urlopu rodzicielskiego to wykorzysta tylko 1 część urlopu, a ojciec będzie mógł dzięki temu przysługujące mu 9 tygodni urlopu podzielić aż na 4 części.

Jaka jest minimalna długość odcinka urlopu rodzicielskiego?

Przepisy nie określają już długości poszczególnych części urlopu rodzicielskiego, co oznacza, że zlikwidowano dwie dotychczasowe zasady – że minimalna długość jednej części urlopu to 8 tygodni oraz, że urlop musi być udzielany w częściach stanowiących wielokrotność tygodnia. Mając to na uwadze należy stwierdzić, że długość jednej części urlopu jest dowolna i można go także wykorzystywać w dniach. Patrząc na to zagadnienie od strony zasiłkowej należy z kolei stwierdzić, że minimalna długość jednej części to 1 dzień, gdyż zasiłków nie naliczamy na godziny, a właśnie na dni. Nie ma również przeciwwskazań, aby część urlopu trwała np. 1 tydzień i 3 dni. W tym zakresie obecnie decyduje wniosek pracownika. Pracownicy – rodzice powinni jednak pamiętać, żeby nie dopuścić do sytuacji, w której wykorzystali już 5 części urlopu, a zostanie jeszcze niewykorzystany wymiar urlopu, gdyż wtedy nie będzie już fizycznej możliwości skorzystania z niego, i niewykorzystana część przysługującego urlopu przepadnie rodzicowi.

Jakie są zasady rezygnacji z urlopu rodzicielskiego po zmianach?

Rezygnacja jest możliwa w każdym czasie, ale tylko za zgodą pracodawcy. Nie ma w tym zakresie żadnego okresu wyprzedzenia, a więc może to nastąpić także z dnia na dzień, jeśli strony stosunku pracy tak uzgodnią. Nie ma już więc znaczenia sposób korzystania z urlopu rodzicielskiego i to, na jaki okres czasu został on udzielony. Co najważniejsze nie przepada także w żadnym przypadku niewykorzystana część urlop, a wraca ona do puli urlopu, który można wykorzystać nadal do końca roku kalendarzowego, w którym dziecko kończy 6 lat.

Tym, którzy chcieliby zgłębić temat urlopów rodzicielskich polecamy najnowszy e-book Moniki Frączek, Urlop rodzicielski po zmianach w 2023 roku wydawnictwa HR E-book.

Masz pytania o okres urlopu rodzicielskiego? Opłacanie składek a praca na 1/2 etatu? Urlopy dla rodziców a urlopy opiekuńcze? Urlop tacierzyński i zasiłki dla matki niepracującej? Rodzicielstwo pozostaje niezwykle istotnym tematem dla działów kadr i płac. Zapraszamy na szkolenie online Uprawnienia rodzicielskie po zmianach w przepisach prawa pracy  15 stycznia 2024. Poznaj nowe uprawnienia rodzicielskie, a więc i prawa rodziców starających się o urlop opiekuńczy, przepisy regulujące urlopy dla rodziców, zatrudnienie po urlopach rodzicielskich czy zatrudnienie matki powracającej z urlopu macierzyńskiego.

Państwa uwadze polecamy również artykuł Zasiłek za urlop rodzicielski za życiem – stanowisko MRiPS. Zapraszamy do lektury.

Wynagrodzenie za zwolnienie z tytułu siły wyższej i urlop opiekuńczy

Jakie wynagrodzenie przysługuje za zwolnienie z tytułu siły wyższej i urlop opiekuńczy?

Urlop opiekuńczy jest całkowicie nieodpłatny i jest to tak naprawdę odmiana urlopu bezpłatnego. W przypadku zwolnienia od pracy z tytułu siły wyższej pracownik zachowuje prawo do połowy wynagrodzenia za taki dzień lub godzinę nieobecności.

Jak prawidłowo obniżyć wynagrodzenie o czas urlopu opiekuńczego?

Urlop opiekuńczy jest odmianą urlopu bezpłatnego, a więc w tym przypadku stosuje się zasadę obniżenia wynagrodzenia zasadniczego wynikającą z § 12 rozporządzenia MPiPS z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 927 ze zm., dalej zwane jako rozporządzenie płacowe).

Zatem miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu i otrzymaną kwotę mnoży się następnie przez liczbę godzin nieobecności pracownika w pracy z tych przyczyn. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc. W tym przypadku specjaliści ds. płac nie będą mieli trudności z rozliczeniem tej absencji na liście płac, gdyż działamy wg sprawdzonego i znanego schematu.

Czy choroba w trakcie urlopu opiekuńczego uprawnia do zasiłku?

Niestety nie, gdyż ostatnia nowelizacja do ustawy zasiłkowej wprowadziła także zmiany do zasiłku chorobowego, a mianowicie do art. 12 ust. 2 ustawy zasiłkowej, z którego wynika, że  zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy przypadającej w czasie m.in. urlopu bezpłatnego oraz opiekuńczego. Będzie to zatem nadal nieobecność usprawiedliwiona, ale niepłatna.

Niestety podobnie będzie z prawem do zasiłku opiekuńczego, gdyż art. 12 ust. 2 ustawy zasiłkowej także ma do niego zastosowanie na mocy odesłania.

Jak rozumieć zwrot „pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia”?

We wszystkich przypadkach, gdy w przepisach prawa pracy użyte jest sformułowanie „zachowuje prawo do wynagrodzenia” bez określenia, jak ono jest obliczane stosuje się zasadę wynikającą z § 5 ust. 1 rozporządzenia płacowego. Wynagrodzenie w takim przypadku oblicza się jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, z tym że zmienne składniki wynagrodzenia oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy.

Mając jednak na uwadze zachowanie połowy wynagrodzenia należy za to zwolnienie wypłacić zarówno połowę stawki godzinowej z wynagrodzenia zasadniczego oraz połowę stawki ustalonej ze składników zmiennych z bieżącego miesiąca. W tym zakresie nie ma wątpliwości co do metody obliczenia drugiej części wynagrodzenia, ale niestety brakuje przepisów dotyczących pierwszej części.

czas pracy konferencja

Jak obliczyć wynagrodzenie, gdy pracownik zarabia jedynie wynagrodzenie zasadnicze?

Niestety w przepisach prawa pracy nie ma algorytmu, który można by zastosować wprost do pomniejszenia o połowę stawki wynagrodzenia zasadniczego, czy innych stałych składników. Wydaje się, że w tym zakresie niezbędne będzie działanie dwustopniowe:

  1. W pierwszym etapie pomniejszenie wynagrodzenia zasadniczego w sposób analogiczny do urlopu opiekuńczego, przy zastosowaniu przez analogię przepisu § 12 rozporządzenia płacowego;
  2. W drugim etapie wyliczenie stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, co osiągniemy dzieląc ją po prostu przez wymiar czasu pracy obowiązujący w danym miesiącu kalendarzowym i ustalenie 50% takiej stawki godzinowej i następnie naliczenie jej za każdą godzinę zwolnienia od pracy z tytułu siły wyższej.

Jeśli więc pracownik zarabia 6000 zł wynagrodzenia zasadniczego i już w maju 2023 r. wykorzystał 1 dzień zwolnienia od pracy z tytułu siły wyższej należy dokonać następujących wyliczeń:

  • 6000 zł ÷ 168 godzin (wymiar w maju) = 35,71 zł × 8 godzin zwolnienia od pracy = 285,68 zł – wynagrodzenie za czas nieobecności w pracy
  • 6000 zł – 285,68 zł = 5714,32 zł – wynagrodzenia za przepracowaną część miesiąca,
  • 6000 zł ÷ 168 godzin (wymiar w maju) = 35,71 zł stawka godzinowa wynagrodzenia w maju × 50% = 17,86 zł × 8 godzin zwolnienia od pracy = 142,88 zł wynagrodzenie za czas absencji w wysokości połowy wynagrodzenia
  • 5714,32 zł + 142,88 zł = 5857,20 – wynagrodzenie do wypłaty w maju.

Jak obliczyć wynagrodzenie, gdy pracownik poza pensją zasadniczą otrzymuje zmienne składniki wynagrodzenia?

Jeśli poza pensją zasadniczą pracownik ma zmienne składniki wynagrodzenia, np. premie, prowizje, nadgodziny, dodatki nocne, zmianowe itp. to poza dokonanymi powyżej wyliczeniami należy policzyć dodatkowo średnią stawkę z wszystkich składników zmiennych z miesiąca, w trakcie którego miało miejsce zwolnienie od pracy z tytułu siły wyższej, a następnie wyliczyć 50% tej stawki i pomnożyć tą kwotę przez liczbę godzin zwolnienia od pracy z tytułu siły wyższej.

Jeśli więc pracownik w maju poza pensją 6000 zł otrzymał 1000 zł premii wynikowej i pracował 40 godzin w nocy za co otrzymał dodatek nocny w kwocie 4,15 zł za godzinę, to należy dokonać następujących wyliczeń:

  • 1000 zł + 40 godzin × 4,15 zł = 1166 zł – suma składników zmiennych otrzymanych w maju
  • 168 godzin – 8 godzin = 160 godzin – czas faktycznie przepracowany w maju
  • 1166 zł ÷ 160 godzin = 7,29 zł stawka ze składników zmiennych za 1 godzinę
  • 7,29 zł × 50% = 3,65 zł – połowa stawki godzinowej ze składników zmiennych
  • 3,65 zł × 8 godzin zwolnienia od pracy = 29,20 zł – wynagrodzenie za czas absencji ze składników zmiennych
  • 5875,20 zł + 29,20 zł = 5904,40 zł wynagrodzenie do wypłaty w maju.

Podstawę prawną stanowi Kodeks pracy. O zasadach udzielania urlopu opiekuńczego opowiemy szczegółowo na szkoleniu 17 stycznia, Zmiany w prawie pracy w 2024 roku – warsztaty.

Urlop opiekuńczy

W jakich przypadkach można skorzystać z urlopu opiekuńczego?

Urlop opiekuńczy – kto i w jakich przypadkach może z niego skorzystać? Z nowego urlopu opiekuńczego, wynikającego z art. 1731 Kodeksu pracy, można skorzystać w celu zapewnienia osobistej opieki lub wsparcia osobie będącej członkiem rodziny lub zamieszkującej w tym samym gospodarstwie domowym, która wymaga opieki lub wsparcia z poważnych względów medycznych.

Kto jest członkiem rodziny w rozumieniu powyższego przepisu?

Przepisy definiują, że członkiem rodziny na potrzeby tej instytucji jest tylko 5 kategorii osób, a mianowicie syn, córka, małżonek oraz ojciec i matka. Co ważne przepis nie wskazuje, że chodzi o dziecko, a więc chodzi jedynie o więzy krwi, a zatem pracownik może się opiekować także dorosłym synem lub córką.

Jaki osobami można się ponadto opiekować?

Innymi niż pięć powyższych kategorii, o ile spełniony jest dodatkowy warunek, czyli zamieszkiwania w tym samym gospodarstwie domowym. Mogą to być więc członkowie dalszej rodziny, jak brat, siostra, dziadek, babcia, ciocia, wujek, czy też partnerzy w przypadku związków nieformalnych bez względu na ich płeć. Będą to także teściowie, czy przysposabiający.

Jaki dodatkowy element musi się pojawić we wniosku o urlop w przypadku tej drugiej grupy uprawnionych?

W przypadku drugiej grupy uprawnionych konieczne jest spełnienie warunku zamieszkiwania w tym samym gospodarstwie domowym, a żeby można to było zweryfikować we wniosku należy wpisać adres zamieszkania osoby,  która wymaga opieki lub wsparcia z poważnych względów medycznych. Ma to na celu weryfikację, czy ten adres z wniosku zgadza się z adresem zamieszkania pracownika, jaki mamy w kwestionariuszu osobowym. Powyższe wymaganie stawia pod znakiem zapytania możliwość akceptowania takiego wniosku przez bezpośrednich przełożonych, którzy często nie znają adresu zamieszkania pracownika. W tym względzie warto więc zastanowić się nad dodaniem do treści wniosku dodatkowego pola na adres zamieszkania pracownika lub alternatywnie nad poszerzeniem dostępu do danych w systemie kadrowym dla kadry managerskiej. Alternatywą jest także dwustopniowa weryfikacja wniosku, po jego wcześniejszym zaopiniowaniu przez dział HR.

Czy urlop opiekuńczy może być wykorzystany w celu opieki nad współlokatorem?

Porównując brzmienie nowego przepisu ze znanymi nam dotychczas przepisami np. w zakresie działalności socjalnej należy stwierdzić, że w przypadku urlopu opiekuńczego nie ma wymogu prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego, a tylko zamieszkiwania w tym samym gospodarstwie domowym. Zatem wydaje się, że współlokator z wynajmowanego razem mieszkania spełnia ten warunek.

Co może oznaczać wsparcie z poważnych względów medycznych?

Pojęcia te są niezdefiniowane na gruncie prawnym. W tym zakresie rozumiemy je zgodnie z definicją słownikową, a więc może to być wożenie członka rodziny na rehabilitację, zabiegi lecznicze, dializy itp. Może to być również opieka nad chorym po wyjściu ze szpitala, robienie takiej osobie zakupów, gotowanie obiadu, karmienie chorego.

Podstawę prawną stanowi Kodeks pracy. O zasadach udzielania urlopu opiekuńczego opowiemy szczegółowo na szkoleniu 22 maja, Zmiany w prawie pracy w 2023 roku.

Dziękujemy za zgłoszenie!

Skontaktujemy się z Tobą, aby ustalić szczegóły.