Kategoria: Aktualności

Zgodnie z art. 133 § 1 Kodeksu pracy pracownikowi przysługuje co najmniej 35 godzin nieprzerwanego tygodniowego odpoczynku, który obejmuje co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Ponieważ zgodnie z art. 128 § 3 pkt 2 przez tydzień powinno się rozumieć okres trwający równo 7 dób liczonych pierwszego dnia okresu rozliczeniowego powstają spory na temat, w jaki sposób prawidłowo ustalić początkowy i końcowy termin tygodniowego odpoczynku. Według jednego sposobu 35 godzin, o których mowa przypada od godziny 0⁰⁰ pierwszej doby danego tygodnia do północy ostatniej,  czyli pracownik, który rozpoczyna tydzień pracy w poniedziałek, niezależnie od godziny, w której do tego dojdzie, musi tę pracę zakończyć najpóźniej o godzinie 13⁰⁰ w sobotę. Drugi sposób zakłada, że należy uwzględniać faktyczną godzinę rozpoczęcia pracy przez pracownika w danym tygodniu, co oznacza, że pracownikowi, który rozpoczyna pracę o godzinie 8⁰⁰ w poniedziałek, tygodniowy odpoczynek można zapewnić aż do godziny 8⁰⁰ następnego poniedziałku.

W swoim stanowisku z 15 czerwca 2021 roku Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii wyraziło następującą opinię „(…) Tydzień w rozumieniu art. 128 § 3 pkt 2 K.p. to 7 kolejnych dni kalendarzowych, poczynając od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego, bez względu na to w jakim dniu tygodnia przypada początek okresu rozliczeniowego oraz bez względu na długość okresu rozliczeniowego. Jeżeli zatem przykładowo pierwszy dzień okresu rozliczeniowego wypada w poniedziałek, to tydzień kończy się w niedzielę, a jeżeli pierwszy dzień okresu rozliczeniowego przypada np. w środę, to tydzień kończy się we wtorek.

W opinii resortu, tydzień w rozumieniu powołanego wyżej przepisu nie jest tygodniem kalendarzowym obejmującym zawsze dni od godziny 0⁰⁰ w poniedziałek do godziny 24 w niedzielę, lecz siedmiodniowym odcinkiem (okresem) obejmującym dni kalendarzowe, poczynając od godziny 0⁰⁰ pierwszego dnia okresu rozliczeniowego. Pierwszy dzień okresu rozliczeniowego, o którym mowa w art. 128 § 3 pkt 2 K.p., nie powinien być natomiast liczony od godziny rozpoczęcia przez pracownika pracy w tym dniu, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy (wyznaczającej początek tzw. doby pracowniczej). Na gruncie Kodeksu pracy pojęcie dnia (w tym dnia okresu rozliczeniowego) i pojęcie doby zdefiniowanej w art. 128 § 3 pkt 1 K.p. nie jest bowiem tożsame. (…)”

https://www.czasopismaksiegowych.gofin.pl/11,6040,270359,sposob-liczenia-odpoczynku-tygodniowego-z-uwzglednieniem.html

Od 12 lipca zakup samochodów o napędzie wyłącznie elektrycznym jest objęty specjalną dotacją dla osób fizycznych w wysokości  18 750 zł, a dla posiadaczy Karty Dużej Rodziny – 27 000 zł. W programie przewidziane są także wsparcie dla firm i organizacji oraz dopłaty do leasingu pojazdu. Jednak ustawodawca nie zdecydował się jak dotąd na wprowadzenie wielu preferencji podatkowych dla samochodów elektrycznych. Ograniczają się one w przypadku samochodów osobowych do zwolnienia tych pojazdów z akcyzy oraz zwiększenia limitu amortyzacji czy też zaliczania do kosztów uzyskania przychodu opłat leasingowych. Limit amortyzacji samochodu elektrycznego w działalności gospodarczej jest obecnie o 75 000 zł wyższy niż przy zakupie samochodu spalinowego bądź hybrydowego i wynosi 225 000 zł.

Również leasing samochodu elektrycznego pozwala na rozliczenie większej ilości kosztów uzyskania przychodów niż leasing samochodu spalinowego, co w praktyce będzie miało wpływ na koszty uzyskania przedsiębiorcy w przypadku samochodów elektrycznych, których cena przekracza 150 000 zł.

Problematyczna natomiast może być dla pracowników interpretacja indywidualna Krajowej Informacji Skarbowej z 5 maja 2021 roku (nr 0112-KDIL2-1.4011.153.2021.1.DJ) w sprawie opodatkowania PIT środków przeznaczanych przez pracodawcę pracownikowi na pokrycie kosztów ładowania samochodów służbowych poza siedzibą firmy. Według KIS zwrot kosztów doładowania samochodu trzeba dodatkowo opodatkować, bo kwota na pokrycie kosztów ładowania służbowego samochodu elektrycznego w domu jest dla pracownika dodatkowym świadczeniem, które należy zaliczyć do jego przychodów. Dyrektor KIS zwrócił uwagę, że pracodawca nie wymaga od pracowników żadnych potwierdzeń, iż samochód był ładowany, ani nie przedstawił w jaki sposób obliczany jest ryczałt.

Link do interpretacji: https://www.interpretacje.gofin.pl/21615/art/0112-kdil2-1401115320211dj-dyrektor-krajowej-informacji-skarbowej-5-05-2021

W czerwcu trafił do sejmu poselski projekt zmian w Kodeksie pracy wprowadzających urlop rodzinny, który miałby być przeznaczony na opiekę nad najbliższym dorosłym członkiem rodziny ze względu na stan jego zdrowia. Urlop obejmowałby również osoby, które prowadzą działalność gospodarczą, dając im możliwość czasowego jej zawieszenia w formie urlopu.

Skorzystać z urlopu mogłyby osoby zatrudnione przez minimum 6 miesięcy (okres obejmowałby także zatrudnienie u poprzednich pracodawców) oraz prowadzące działalność gospodarczą od co najmniej 6 miesięcy.

Za czas przebywania na urlopie rodzinnym przysługiwałby zasiłek wypłacany przez ZUS w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, a za osobę korzystającą z urlopu rodzinnego odprowadzane byłyby składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a podstawę ich wymiaru będzie stanowić kwota 80 proc. prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

Z projektem można zapoznać się klikając w link: https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/druk.xsp?nr=1321

W ramach nowelizacji tarczy antykryzysowej od 23 lipca przez platformę ZUS PUE właściciele sklepików szkolnych (kod działalności PKD 47.11.Z i 47.19.Z). ) oraz piloci wycieczek i przewodnicy turystyczni którzy świadczą usługi na rzecz muzeów (kod działalności kod PKD 79.90.A) mogą składać wnioski o świadczenie postojowe i zwolnienie z opłacania składek.

Przedsiębiorcy, którzy już opłacili składki, a spełnią warunki do zwolnienia z ich płacenia, będą mogli złożyć wniosek o zwrot nadpłaconych środków pod warunkiem, że nie mają zaległości na koncie.

Pełna informacja wra ze wskazaniem formularzy, na których można składać wnioski znajduje się na stronie: https://www.zus.pl/o-zus/aktualnosci/-/publisher/aktualnosc/1/wsparcie-z-zus-dla-sklepikow-szkolnych-i-pilotow-wycieczek/4095509

Minister finansów, funduszy i polityki regionalnej podpisał rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku od dochodów z umorzonych subwencji Polskiego Funduszu Rozwoju (PFR). Oznacza to zaniechanie poboru podatku od dochodów (przychodów) uzyskanych przez przedsiębiorców, którzy uzyskali wsparcie z tarcz począwszy od 1 czerwca 2021 r. do 31 grudnia 2022 r.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw w dniu 19.07.2021, a nowe przepisy mają wejść w życie dzień po ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.

https://dziennikustaw.gov.pl/DU/2021/1316

Ogłoszona przez rząd Strategia na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju przedstawia zarys nowego modelu rozwoju Polski w perspektywie roku 2020 i 2030. Jednym z jej projektów jest dokument „Polityka migracyjna Polski – kierunki działań 2021-2022”.

Podstawowe założenie polityki migracyjnej to uzupełnienie rynku pracy cudzoziemcami, w czym ma pomóc usprawnienie systemu instytucjonalnego w obszarze legalizacji pobytu i zatrudnienia, zapobieganie nadużyciom i negatywnym konsekwencjom legalnej migracji, polityka integracji cudzoziemców oraz zachęty do ich osiedlania się w Polsce, z uwzględnieniem bezpieczeństwa państwa.

Jednym z punktów projektu jest ograniczenie działalności nielegalnych i nieformalnych pośredników przy zatrudnianiu cudzoziemców, ale również wprowadzenie rozwiązań zapobiegających nadużyciom wobec cudzoziemców zatrudnianych za pośrednictwem agencji zatrudnienia.

Z projektem uchwały można zapoznać się na stronie: https://www.gov.pl/web/mswia/projekt-uchwaly-rady-ministrow-w-sprawie-przyjecia-dokumentu-polityka-migracyjna-polski–kierunki-dzialan-2021-2022-id179

Wykonywanie pracy zdalnej wiąże się z koniecznością uczestniczenia w telekonferencjach i spotkaniach online w ramach spotkań działów, szkoleń, konferencji czy negocjacji z klientami. Bardzo często spotkania takie są nagrywane, a następnie udostępniane do użytku wewnętrznego, co rodzi pytania odnośnie podstaw prawnych przetwarzania danych osobowych, w tym wizerunku, imienia i nazwiska, stanowiska służbowego czy nazwy pracodawcy.

Według UODO przetwarzanie danych osobowych, w tym wizerunku, jest zgodne z prawem wyłącznie w przypadkach, gdy spełniony jest co najmniej jeden z warunków określonych w art. 6 ust. 1 RODO. W niektórych przypadkach  możliwe jest zastosowanie  przesłanki, o której mowa w art. 6 ust. 1 lit. b RODO (przetwarzanie jest niezbędne do wykonania umowy, której stroną jest osoba, co dotyczy zwłaszcza osób zatrudnionych na stanowiskach, w które wpisane są takie zadania, jak np. wystąpienia). Można również przyjąć, że przetwarzanie danych pracownika może opierać się na przesłance zgody, o której mowa w art. 6 ust. 1 lit. a RODO, przy czym trzeba zastrzec, że zgoda nie może być jedynie formalna, a pracownik powinien mieć rzeczywistą możliwość odmowy jej udzielenia.

Ważne dla pracodawcy jest również stworzenie przejrzystych procedur, które będą określały terminy i sposób usuwania informacji zawierających dane osobowe oraz zasady dokonywania przeglądów przetwarzanych danych.

 

Główny Inspektorat Pracy w swoim stanowisku (GIP-GBI.0701.48.2021.2) wypowiedział się odnośnie przyznawania pracownikom dodatkowych wolnych dni na szczepienie przeciwko COVID-19, uznając je za jeden ze sposobów zachęcenia do szczepień przez pracodawców.

Bonus taki jest jak najbardziej dopuszczalny i  nie narusza przepisów o równym traktowaniu, gdyż zgodnie z art. 18^3a par. 1 k.p. zatrudnieni powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkoleń zawodowych, ale za naruszenie zasady równego traktowania nie uważa się sytuacji, w której pracodawca udowodni, że kierował się w tym względzie obiektywnymi powodami. Takim powodem jest obowiązek ochrony zdrowia i życia pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki – czyli na przykład ograniczenie zakażeń koronawirusem wśród pracowników poprzez przyjęcie szczepionki.

Komisja Europejska zdecydowała się przedłużyć czas ważności dotychczasowych regulacji w sprawie udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis, a co za tym idzie również krajowe rozporządzenia musiały być dostosowane do tych terminów.

Rozporządzenia zmieniające Ministra Rodziny i Polityki Społecznej, które w większości weszły w życie 30 czerwca 2021 r. dotyczą:

• przyznania spółdzielni socjalnej środków na utworzenie stanowiska pracy i finansowanie kosztów wynagrodzenia osób niepełnosprawnych,
• pomocy finansowej udzielanej pracodawcom prowadzącym zakłady pracy chronionej,
• zwrotu dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych,
• zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej,
• refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych,
• refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych,
• zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych

Rozporządzenia których terminy zostały przedłużone to:

Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 28 czerwca 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych – https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210001171

Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 24 czerwca 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przyznania spółdzielni socjalnej środków na utworzenie stanowiska pracy i finansowanie kosztów wynagrodzenia osób niepełnosprawnych – https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210001157&SessionID=249671AF45B58E113503D4428473EF1EE2614860

Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 24 czerwca 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych – https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210001146&SessionID=249671AF45B58E113503D4428473EF1EE2614860

Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 24 czerwca 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej – https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210001149&SessionID=249671AF45B58E113503D4428473EF1EE2614860

Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 24 czerwca 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych – https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210001147&SessionID=249671AF45B58E113503D4428473EF1EE2614860

Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 24 czerwca 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie pomocy finansowej udzielanej pracodawcom prowadzącym zakłady pracy chronionej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych – https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210001155&SessionID=249671AF45B58E113503D4428473EF1EE2614860

Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 24 czerwca 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych – https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210001151

 

 

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, który nie dopatrzył się naruszeń przy przekazaniu akt osobowych byłego pracownika w celu “usługi porady prawnej z zakresu zatrudnienia i ochrony danych osobowych”.

Skargę do UODO wniosła pracownica, której dane osobowe zostały udostępnione przez byłego pracodawcę byłemu mężowi i jego pełnomocnikowi. Kopie dokumentów zostały wykorzystane w postępowaniu sądowym, a uzasadnieniem ich przekazania był fakt, że pracownica była zatrudniona u swoich teściów. Skarżąca żądała usunięcia danych przetwarzanych bez podstawy prawnej, zaprzestania przetwarzania danych przez przedsiębiorcę oraz nałożenia na niego kary administracyjnej.

W rzeczonej sprawie UODO nie dopatrzyło się uchybień, stwierdzając, że dane osobowe wnioskodawczyni zawarte w dokumentacji pracowniczej są przetwarzane przez byłego pracodawcę zgodnie z prawem (na podstawie art. 94 ust. 9a Kodeksu pracy). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił tę decyzję, wskazując, że okoliczności faktyczne sprawy nie zostały w sposób wyczerpujący ustalone, a także nie zostały wskazane przyczyny uznania za wiarygodne wyjaśnień przedsiębiorcy, oraz przyczyny odmówienia wiarygodności dowodom przedłożonym przez skarżącą.
Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy konieczne będzie uzupełnienie materiału dowodowego o dodatkowe wyjaśnienia przedsiębiorcy oraz skarżącej.

Wyrok WSA w Warszawie z 16 kwietnia 2021 r., sygn. akt II SA/Wa 1506/20: https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/18A9AA0342