UODO nałożył na Prezesa Sądu Rejonowego w Zgierzu administracyjną karę pieniężną w wysokości 10 tys. zł. Kara została nałożona po zgłoszeniu przez Prezesa Sądu naruszenia ochrony danych osobowych polegającego na zagubieniu przez kuratora sądowego niezaszyfrowanego pendrive z danymi 400 osób objętych nadzorem kuratorskim i wywiadem środowiskowym. Komunikat o naruszeniu opublikował administrator na stronie internetowej Sądu. Przeprowadzone postępowanie wykazało, że administrator  naruszył m.in. zasadę poufności i integralności danych osobowych wydając kuratorom sądowym do użytku służbowego niezabezpieczone pendrive, oraz zobowiązując ich do ustawienia zabezpieczeń we własnym zakresie.

Zdaniem administratora obowiązek zabezpieczenia nośników spoczywa na użytkownikach, z czym nie zgodził się UODO.  W takiej sytuacji należy mieć na uwadze, że pracownicy, tak jak to miało miejsce w tym przypadku, mogą nie mieć wiedzy, w jaki sposób technicznie należy zabezpieczać nośniki z danymi osobowymi; to administrator danych jest zobowiązany do wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych by zabezpieczyć dane.

Z decyzją można zapoznać się pod adresem: https://www.uodo.gov.pl/decyzje/DKN.5131.22.2021

Wiceminister rodziny i polityki społecznej przygotował projekt ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, którego zadaniem jest przede wszystkim zminimalizowanie obowiązków administracyjnych ciążących na pracodawcach przy prowadzeniu PPE. Dodatkowo miałyby być wprowadzone zmiany dotyczące warunków uczestnictwa w programie poprzez np. zniesienie fakultatywnego zakazu wnoszenia składki dodatkowej, dywersyfikacja źródeł finansowania składki dodatkowej, bezwarunkowe dopuszczenie możliwości wnoszenia składek dodatkowych, również za okresy nieobecności w pracy (np. w związku z urlopem wychowawczym), a także dookreślenie i rozszerzenie niektórych kompetencji nadzorczych KNF, które o w obecnym kształcie uniemożliwiają kontrolę prawidłowości realizacji programu po jego zlikwidowaniu. Projekt zakłada również dostosowanie pozostałych przepisów art. 13a ustawy o IKE i IKZE do wprowadzonego w art. 13a  tej ustawy przepisu ust. 1a, który reguluje limit wpłat na IKZE dokonywanych przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność. Projekt ma zostać przyjęty przez rząd w czwartym kwartale 2021 r.

Z założeniami projektu można zapoznać się pd adresem: https://archiwum.bip.kprm.gov.pl/kpr/form/r1152521511,Projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-o-pracowniczych-programach-emerytalnych-oraz-ust.html?xd_co_f=ZjY3M2UyNDQtM2MwNC00MWFiLTg1ZmQtMWM1ZjFjNDhlYjJk#

Senacka komisja rodziny, polityki senioralnej i społecznej zaakceptowała zmianę do nowelizacji tzw. ustawy antycovidowej (Ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych). Nowelizacja przewiduje, że kadencje organów statutowych związków zawodowych, organizacji przedsiębiorców i społecznych inspektorów pracy będą mogły być przedłużone w związku z epidemią lub stanem epidemicznym COVID-19. W sytuacji gdy w trakcie epidemii COVID – 19 lub do 30 dni po odwołaniu stanu epidemii kończy się kadencja organów związków zawodowych, związków pracodawców lub przedsiębiorców, a nie ma możliwości przeprowadzenia wyborów, kadencja tych organów ulega przedłużeniu do czasu nowego wyboru, jednak nie dłużej niż do 90 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.

Ubezpieczeni mogą sprawdzać stan swojego konta za 2020 rok logując się na PUE ZUS. Informacje o stanie konta nie będą wysyłane przez ZUS w formie papierowej, więc jest to jedyny sposób pozyskania informacji o stanie środków za 2002 rok. Dodatkowo osoby, które ukończyły w zeszłym roku 35 lat mogą zapoznać się na profilu z prognozami swojej emerytury obliczanej na podstawie konta ubezpieczonego oraz subkonta w ZUS

By znaleźć informację o stanie swojego konta na PUE należy wejść w Panel ubezpieczonego, wybrać zakładkę Informacje o stanie konta, a następnie Informacja za 2020 r.

https://www.zus.pl/o-zus/aktualnosci/-/publisher/aktualnosc/1/informacja-o-stanie-konta-ubezpieczonego-na-pue-zus/4107498

Pracodawcy zatrudniający do 5 osób są obecnie zwolnieni z obowiązku zakładania profilu informacyjnego na Platformie Usług Elektronicznych ZUS . Przygotowywana nowelizacja przepisów ubezpieczeń społecznych zmieni ten stan, zobowiązując wszystkich płatników składek do założenia od 1 stycznia 2023 roku takiego profilu. Jeżeli płatnik do 30 grudnia 2022 roku profilu nie założy, to zrobi to za niego sam ZUS, który założy profil wszystkim płatnikom, na kontach których na dzień 31 grudnia 2022 r. prowadzone są rozliczenia z tytułu składek. Płatnik składek, będzie wówczas obowiązany przekazać do ZUS-u adres elektroniczny.

1 czerwca 2021 do sejmu wpłynął poselski projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy w celu wprowadzenia równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów, który ma na celu uelastycznienie rynku pracy dla rodziców i opiekunów dzieci. Założenia projektu to miedzy innymi:

• Przyznanie uprawnień z 142¹p. pracownikowi – rodzicowi dziecka w wieku ukończenia przez nie 6 roku życia, czyli prawa do złożenia wniosku o wykonywanie pracy w przerywanym systemie czasu pracy, lub ruchomym bądź indywidualnym rozkładzie czasu pracy,
• Wprowadzenie urlopu ojcowskiego w wymiarze 6 tygodni, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 24 miesiąca życia i nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7 roku życia,
• Zwiększenie wymiaru wolnego z tytułu wychowywania dziecka w wieku do 14 lat do 40 godzin albo 5 dni w razie zatrudnienia na cały etat,
• Zobowiązanie Ministra Pracy do uwzględnienia w rozporządzeniu w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy przypadków pilnych spraw rodzinnych spowodowanych chorobą lub wypadkiem oraz innych zdarzeń, do których doszło wskutek działania siły wyższej.

Projekt wg wnioskodawców realizuje postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów oraz uchylająca dyrektywę Rady 2010/18/UE, która powinna zostać wdrożona do polskiego porządku prawnego do 2 sierpnia 2022 r.

Z projektem można zapoznać się klikając w link: https://sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/druk.xsp?documentId=80690BF0BFEAFBF9C12586FD00318C70

Wdrożenie unijnego pakietu mobilności w branży transportowej przyniesie nie tylko zmiany związane stricte z tematem delegowania i wynagrodzeń, ale także wiele innych niespodziewanych.

Przede wszystkim z ustawy zniknie autonomiczna definicja podróży służbowej kierowcy, a w zamian pojawi się wyjątek wyłączający kierowców z kodeksowej definicji podróży służbowej. Powyższe będzie w praktyce oznaczało znaczny wzrost kosztów płac, gdyż kierowca nie będzie odbywał podróży służbowej nigdy, a więc nie będzie już podstawy prawnej do wypłaty diet i ryczałtów za noclegi, które były nieopodatkowane i wyłączone z podstawy składek ZUS.

Ponadto zmiany dotkną problematyki nadgodzin, zasad planowania czasu pracy, a także prowadzenia i przechowywania ewidencji czasu pracy. W tym ostatnim przypadku proponowany jest 10-letni okres przechowywania w miejsce dotychczasowego 3-letniego.

Projekt w całości przybliżymy w sierpniowym newsletterze, który będzie wysyłany do naszych Klientów w ostatnim tygodniu sierpnia.

 Z projektem oraz uzasadnieniem można się zapoznać na stronach Rządowego Centrum Legislacji: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12349554/katalog/12806730#12806730

Zgodnie z art. 133 § 1 Kodeksu pracy pracownikowi przysługuje co najmniej 35 godzin nieprzerwanego tygodniowego odpoczynku, który obejmuje co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Ponieważ zgodnie z art. 128 § 3 pkt 2 przez tydzień powinno się rozumieć okres trwający równo 7 dób liczonych pierwszego dnia okresu rozliczeniowego powstają spory na temat, w jaki sposób prawidłowo ustalić początkowy i końcowy termin tygodniowego odpoczynku. Według jednego sposobu 35 godzin, o których mowa przypada od godziny 0⁰⁰ pierwszej doby danego tygodnia do północy ostatniej,  czyli pracownik, który rozpoczyna tydzień pracy w poniedziałek, niezależnie od godziny, w której do tego dojdzie, musi tę pracę zakończyć najpóźniej o godzinie 13⁰⁰ w sobotę. Drugi sposób zakłada, że należy uwzględniać faktyczną godzinę rozpoczęcia pracy przez pracownika w danym tygodniu, co oznacza, że pracownikowi, który rozpoczyna pracę o godzinie 8⁰⁰ w poniedziałek, tygodniowy odpoczynek można zapewnić aż do godziny 8⁰⁰ następnego poniedziałku.

W swoim stanowisku z 15 czerwca 2021 roku Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii wyraziło następującą opinię „(…) Tydzień w rozumieniu art. 128 § 3 pkt 2 K.p. to 7 kolejnych dni kalendarzowych, poczynając od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego, bez względu na to w jakim dniu tygodnia przypada początek okresu rozliczeniowego oraz bez względu na długość okresu rozliczeniowego. Jeżeli zatem przykładowo pierwszy dzień okresu rozliczeniowego wypada w poniedziałek, to tydzień kończy się w niedzielę, a jeżeli pierwszy dzień okresu rozliczeniowego przypada np. w środę, to tydzień kończy się we wtorek.

W opinii resortu, tydzień w rozumieniu powołanego wyżej przepisu nie jest tygodniem kalendarzowym obejmującym zawsze dni od godziny 0⁰⁰ w poniedziałek do godziny 24 w niedzielę, lecz siedmiodniowym odcinkiem (okresem) obejmującym dni kalendarzowe, poczynając od godziny 0⁰⁰ pierwszego dnia okresu rozliczeniowego. Pierwszy dzień okresu rozliczeniowego, o którym mowa w art. 128 § 3 pkt 2 K.p., nie powinien być natomiast liczony od godziny rozpoczęcia przez pracownika pracy w tym dniu, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy (wyznaczającej początek tzw. doby pracowniczej). Na gruncie Kodeksu pracy pojęcie dnia (w tym dnia okresu rozliczeniowego) i pojęcie doby zdefiniowanej w art. 128 § 3 pkt 1 K.p. nie jest bowiem tożsame. (…)”

https://www.czasopismaksiegowych.gofin.pl/11,6040,270359,sposob-liczenia-odpoczynku-tygodniowego-z-uwzglednieniem.html

Od 12 lipca zakup samochodów o napędzie wyłącznie elektrycznym jest objęty specjalną dotacją dla osób fizycznych w wysokości  18 750 zł, a dla posiadaczy Karty Dużej Rodziny – 27 000 zł. W programie przewidziane są także wsparcie dla firm i organizacji oraz dopłaty do leasingu pojazdu. Jednak ustawodawca nie zdecydował się jak dotąd na wprowadzenie wielu preferencji podatkowych dla samochodów elektrycznych. Ograniczają się one w przypadku samochodów osobowych do zwolnienia tych pojazdów z akcyzy oraz zwiększenia limitu amortyzacji czy też zaliczania do kosztów uzyskania przychodu opłat leasingowych. Limit amortyzacji samochodu elektrycznego w działalności gospodarczej jest obecnie o 75 000 zł wyższy niż przy zakupie samochodu spalinowego bądź hybrydowego i wynosi 225 000 zł.

Również leasing samochodu elektrycznego pozwala na rozliczenie większej ilości kosztów uzyskania przychodów niż leasing samochodu spalinowego, co w praktyce będzie miało wpływ na koszty uzyskania przedsiębiorcy w przypadku samochodów elektrycznych, których cena przekracza 150 000 zł.

Problematyczna natomiast może być dla pracowników interpretacja indywidualna Krajowej Informacji Skarbowej z 5 maja 2021 roku (nr 0112-KDIL2-1.4011.153.2021.1.DJ) w sprawie opodatkowania PIT środków przeznaczanych przez pracodawcę pracownikowi na pokrycie kosztów ładowania samochodów służbowych poza siedzibą firmy. Według KIS zwrot kosztów doładowania samochodu trzeba dodatkowo opodatkować, bo kwota na pokrycie kosztów ładowania służbowego samochodu elektrycznego w domu jest dla pracownika dodatkowym świadczeniem, które należy zaliczyć do jego przychodów. Dyrektor KIS zwrócił uwagę, że pracodawca nie wymaga od pracowników żadnych potwierdzeń, iż samochód był ładowany, ani nie przedstawił w jaki sposób obliczany jest ryczałt.

Link do interpretacji: https://www.interpretacje.gofin.pl/21615/art/0112-kdil2-1401115320211dj-dyrektor-krajowej-informacji-skarbowej-5-05-2021

W czerwcu trafił do sejmu poselski projekt zmian w Kodeksie pracy wprowadzających urlop rodzinny, który miałby być przeznaczony na opiekę nad najbliższym dorosłym członkiem rodziny ze względu na stan jego zdrowia. Urlop obejmowałby również osoby, które prowadzą działalność gospodarczą, dając im możliwość czasowego jej zawieszenia w formie urlopu.

Skorzystać z urlopu mogłyby osoby zatrudnione przez minimum 6 miesięcy (okres obejmowałby także zatrudnienie u poprzednich pracodawców) oraz prowadzące działalność gospodarczą od co najmniej 6 miesięcy.

Za czas przebywania na urlopie rodzinnym przysługiwałby zasiłek wypłacany przez ZUS w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, a za osobę korzystającą z urlopu rodzinnego odprowadzane byłyby składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a podstawę ich wymiaru będzie stanowić kwota 80 proc. prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

Z projektem można zapoznać się klikając w link: https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/druk.xsp?nr=1321