UODO ukarał Sułkowicki Ośrodek Kultury karą pieniężną w kwocie 2,5 tys. zł za powierzenie przetwarzania danych osobowych bez zawartej na piśmie umowy powierzenia oraz bez przeprowadzenia weryfikacji, czy podmiot przetwarzający zapewnia wystarczające gwarancje wdrożenia odpowiednich środków technicznych.

Administrator danych, czyli sam SOK, nie zweryfikował podmiotu przetwarzającego ani nie upewnił się, czy zapewnia on wystarczające gwarancje wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych, aby przetwarzanie danych osobowych było zgodne z RODO. Urząd uznał, że administrator nie posiadał żadnych dokumentów potwierdzających weryfikację warunków współpracy z podmiotem przetwarzającym. Zwrócił się do niego także z prośbą o informacje, wyjaśnienia i zwrot lub udostępnienie przetwarzanych danych, co jednak zakończyło się fiaskiem.

UODO przypomina, że administrator danych osobowych, który chce przetwarzać dane osobowe korzystając z usług innego podmiotu zobowiązany jest do wyboru takiego podmiotu, który zapewnia wystarczające gwarancje wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych. Przetwarzanie przez podmiot przetwarzający wymaga zaś pisemnej umowy, określającej m.in. przedmiot i czas trwania przetwarzania, charakter i cel przetwarzania, rodzaj danych osobowych oraz kategorie osób, których dane dotyczą, obowiązki i prawa administratora.

UODO stwierdził, że nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na administratora jest konieczne i uzasadnione wagą oraz charakterem i zakresem zarzucanego temu podmiotowi naruszenia, a sam administrator, w celu uniknięcia kolejnych sankcji, zwróci należytą uwagę na przetwarzanie danych osobowych za pośrednictwem i przy pomocy podmiotu przetwarzającego.

https://uodo.gov.pl/pl/138/2450

30 września 2022 r. wchodzą w życie przepisy dotyczące jednorazowego świadczenia pieniężnego wypłacanego przedsiębiorcom w związku z katastrofą ekologiczną na Odrze, o których pisaliśmy w aktualnościach w dniu 9 września. Kwestie wypłaty świadczeń reguluje ustawa z dnia 2 września 2022 r. o szczególnym wsparciu podmiotów poszkodowanych w związku z sytuacją ekologiczną na rzece Odrze oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 września 2022 r. w sprawie określenia podmiotów, którym przysługuje jednorazowe świadczenie pieniężne przeznaczone na ograniczenie niektórych skutków ekonomicznych sytuacji ekologicznej na Odrze. Rozporządzenie wskazuje kody PKD branż, które mogą ubiegać się o wypłatę świadczenia; są to przede wszystkim branża turystyczna i sportowo-rekreacyjna.

Przedsiębiorcy mogą od 30 września 2022 złożyć przez PUE ZUS wniosek o jednorazowe świadczenie za sierpień 2022 r., a wniosek powinien wpłynąć do ZUS  najpóźniej do 31 grudnia 2022 r.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronie ZUS: https://www.zus.pl/-/jednorazowe-%C5%9Bwiadczenie-pieni%C4%99%C5%BCne-w-zwi%C4%85zku-z-sytuacj%C4%85-ekologiczn%C4%85-na-odrze?redirect=%2F#3

W wykazie prac rządu zamieszczono 28 października projekt zmienionego rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu zagrożenia epidemicznego. Projekt przewiduje przedłużenie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego do 31 października 2022 roku, co jest miedzy innymi konsekwencją odnotowanych nowych zakażeń wirusem SARS-CoV-2, a także sytuacją epidemiologiczną w państwach sąsiadujących.

Przedłużenie stanu zagrożenia epidemiologicznego wiąże się z przedłużeniem obostrzeń (dotyczących m.in. obowiązkowego noszenia maseczek w szpitalach i aptekach) oraz oznacza, że nadal istnieje m.in. możliwość wykonywania pracy zdalnej oraz obowiązują zmodyfikowane terminy badań profilaktycznych medycyny pracy.

https://www.gov.pl/web/premier/projekt-rozporzadzenia-rady-ministrow-zmieniajacego-rozporzadzenie-w-sprawie-ustanowienia-okreslonych-ograniczen-nakazow-i-zakazow-w-zwiazku-z-wystapieniem-stanu-zagrozenia-epidemicznego3

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 27 września 2022 roku oddalił skargę kasacyjną Dyrektora KIS na wyrok WSA w Warszawie z 30 maja 2019 roku (III SA/Wa 2101/18), lecz w jednej kwestii przychylił się do zdania KIS.

WSA w swoim wyroku uznał, że wartość noclegów zapewnianych nieodpłatnie obcokrajowcom nie stanowi przychodu pracowników tymczasowych zatrudnianych przez spółkę na podstawie umowy zlecenia. Jako uzasadnienie sąd wskazał, że koszty noclegów są pokrywane w interesie firmy, której zależy, aby pracownik mieszkał jak najbliżej miejsca wykonywania pracy, i to firma zatrudniająca osiąga korzyści z pokrycia kosztów zakwaterowania pracownika w miejscu pracy. Również poprzez pokrycie kosztów legalizacji pobytu zagranicznego zleceniobiorcy firma realizuje własny interes prawny, ponieważ dopełnienie obowiązków legalizacji pobytu jest obowiązkiem, którego niezrealizowanie może grozić sankcjami.  W tej sytuacji ponoszenie kosztów legalizacji pracy i pobytu w Polsce nie może stanowić przychodu podatkowego pracownika.

NSA zgodził się z WSA co do kwestii kosztów legalizacji pracy obcokrajowców, natomiast w kwestii pokrywania kosztów noclegów przychylił się do zdania Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej, uznając, że zapewnienie obcokrajowcowi przez firmę noclegów jest nieodpłatnym świadczeniem, powodującym powstanie u niego przychodu.

Wyrok NSA: https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/D1A97F7235

Od 1 stycznia 2023 roku nowy obowiązek dotyczący posiadania profilu na Platformie Usług Elektronicznych ZUS będzie dotyczył wszystkich przedsiębiorców, łącznie z tymi, którzy zatrudniają poniżej 5 osób. Przedsiębiorcom, którzy do końca grudnia 2022 roku nie założą profilu, zostanie on założony przez ZUS do 31 stycznia 2023 roku. Nowością będzie możliwość podpisywania dokumentów składanych za pomocą platformy do ZUS nie tylko kwalifikowanym podpisem elektronicznym, ale również podpisem zaufanym lub podpisem osobistym osoby składającej dokumenty.

 

 

Ministerstwo Finansów opublikowało nowy wzór formularza “OŚWIADCZENIA / WNIOSKI podatnika dla celów obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych”, czyli PIT-2, który zacznie obowiązywać od stycznia 2023 roku.

W stosunku to poprzednich wersji formularza nowa, 9 już wersja PIT 2 została znacząco rozszerzona, i obecnie łączy w sobie pięć oświadczeń i trzy wnioski, a wypełniać go mają nie tylko pracownicy zatrudnieni na etacie, ale również zleceniobiorcy, wykonawcy dzieł, członkowie zarządów i menedżerowie  na kontraktach, a także osoby zatrudnione na kilku etatach.

Złożenie nowego formularza konieczne będzie jedynie w sytuacji, gdy wskazany w poprzednich oświadczeniach stan faktyczny uległ zmianie. Druk można składać w formie pisemnej, ale także w sposób przyjęty u danego pracodawcy, czyli np. poprzez program kadrowo-płacowy.

Nowy wzór formularza można pobrać ze strony:

https://www.gov.pl/web/finanse/pit-2

Zapraszamy na szkolenie, ka którym przybliżymy również kwestie związane z nowym PIT-2 w świetle umów cywilnoprawnych:

https://praktyczneszkolenia.com/event/umowy-cywilinoprawne/

Nowe przepisy o obronie ojczyzny rodzą również pytania odnośnie tego, jakich danych o służbie wojskowej można żądać od pracownika.  Ministerstwo Obrony Narodowej w stanowisku z 5 lipca 2022 roku odpowiedziało na pytanie, czy na podstawie art. 22¹  § 4 i § 5 Kodeksu pracy pracodawca ma prawo żądać od pracownika danej o służbie wojskowej oraz tym, czy pracownik ma małżonka żołnierza i czy odbywa on służbę, która uprawnia małżonka żołnierza do ochrony trwałości stosunku pracy?

Co do pierwszej części pytania resort stoi na stanowisku, że pracodawca jest uprawniony do dostępu do informacji lub żądania informacji od pracownika w zakresie spełniania przez niego obowiązku obrony, do czego uprawnia go art. 306 ustawy o obronie Ojczyzny. Natomiast co do kwestii danych małżonka pracownika będącego żołnierzem, to zgodnie z art. 22  1 § 3 pkt 3 Kodeksu pracy pracodawca może żądać od pracownika podania dodatkowych danych osobowych członków najbliższej rodziny pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy. Pracownik uprawniony jest do podania wyłącznie danych osobowych małżonka oraz okresu odbywania przez małżonka obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej, natomiast ze względu na regulacje art. 73 ust. 1 ustawy o obronie Ojczyzny organy wojskowe nie są uprawnione do udostępniania na wniosek pracodawcy szczegółowych danych osobowych o przebiegu służby wojskowej małżonka pracownika.

Aktualności Kadrowe, lipiec 2022, nr 236

 

W najnowszym newsletterze przybliżamy kilka wydanych ostatnio interpretacji indywidualnych, a także najciekawsze stanowiska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotyczące kwestii składek zdrowotnych. Zapraszamy do zapisów!

30 września 2022 upływa termin przekazania drugiej raty odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Pracodawcy, którzy mają obowiązek  utworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w 2022 roku przekazują środki w dwóch ratach: pierwszą do końca maja 2022 (75% równowartości odpisów podstawowych), a do końca września 2022 pozostałą część odpisów podstawowych oraz odpisy zwiększające.

Od 1 stycznia 2022 roku przy obliczaniu podstawy naliczania odpisów należy stosować przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2019 r., tj. 4434,58 zł.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19940430163

Spółka zatrudniająca kierowców, którzy wykonują zadania w ramach międzynarodowych przewozów drogowych zamierza wypłacać ekwiwalent za korzystanie z płatnych pralni i suszarni, oraz za korzystanie z płatnych toalet i  pryszniców podczas wykonywania pracy. Korzystanie z suszarni jest w sytuacji ciągłego przemieszczania się kierowcy koniecznością, tak by  zapewnić szybkie wysuszenie odzieży roboczej przed wyjazdem w trasę. Zgodnie z art. 21b pkt 1 Ustawy o czasie pracy kierowców z dnia 5 lipca 2019 roku kierowca wykonujący zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 775 par. 1 KP, więc nie otrzymuje on diet, które do tej pory pokrywały koszt toalet i pryszniców. Pytanie które wnioskodawca skierował do ZUS brzmiało, czy ekwiwalent obejmujący suszenie odzieży roboczej obok ekwiwalentu za pranie również nie będzie stanowił podstawy wymiaru składek? Spółka uznała, że ekwiwalent za suszenie odzieży roboczej nie powinien stanowić podstawy wymiaru składek.

Ze stanowiskiem tym nie zgodził się Zakład Ubezpieczeń Społecznych, stwierdzając w interpretacji (WPI/200000/43/698/2022) co następuje:

“(…) W sytuacji, gdy pracodawca co miesiąc wypłaca pracownikowi za pranie odzieży roboczej stałą kwotę, świadczenie takie nie kwalifikuje się pod pojęcie ekwiwalentu, a jako ryczałt. Zatem jeśli pracodawca wypłaca ryczałt w stałej miesięcznej wysokości, bez względu na wysokość faktycznych kosztów, to taka wypłata stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, nawet jeśli została nazwana ekwiwalentem.

W konsekwencji ZUS uznał stanowisko spółki w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne kierowców transportu międzynarodowego wypłacanego „ekwiwalentu pieniężnego” na poczet poniesionych kosztów prania i suszenia odzieży, w której wykonywana jest praca za nieprawidłowe.”