Ustawa z dnia 9 czerwca 2022 r. wprowadzająca od 1 lipca 2022 r. zmiany w podatku dochodowym od osób fizycznych została 15 czerwca 2022 roku opublikowana w Dzienniku Ustaw (Dz.U. 2022 poz. 1265).
https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001265
A u nas najnowszy newsletter traktujący o zmianach już od jutra w wysyłce. Zapraszamy do zapisów!
Pracownikami delegowanymi mogą być zarówno Polacy jak i obywatele państw trzecich zatrudnianych przez polskiego pracodawcę, o ile przebywają i pracują w Polsce legalnie. Wszelkie ograniczenia w tym zakresie wynikają więc jedynie z przepisów imigracyjnych obowiązujących w kraju, do którego pracownik miałby zostać wydelegowany. Jeżeli chodzi o kwestie delegowania obywateli Ukrainy, to przepisy w wielu krajach europejskich przewidują specjalne ułatwienia lub nawet zwolnienia z obowiązku uzyskiwania zezwoleń na pracę.
Ustawa z dnia 9 czerwca 2022 r. wprowadza od 1 lipca 2022 r. nową skalę podatkową:
Powyższy schemat dotyczy dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.
W związku powyższym przy obliczaniu zaliczki przez płatników od dochodów uzyskanych w okresie: od dnia 1 lipca 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. zamiast stawki 17% należy zastosować stawkę 12%. Dotyczy to zarówno zaliczek obliczanych od umów o pracę jak i umów cywilnoprawnych.
Kwota wolna od stycznia 2022 r. wynosi 30.000 zł w skali roku i przysługuje wszystkim rozliczającym się skalą podatkową bez względu na wysokość dochodów nowelizacja, która wejdzie w życie 1 lipca nie zmienia kwoty dochodu wolnego od podatku. W związku ze zmianami od lipca 2022 roku zmieni się jednak kwota zmniejszająca podatek – kwota ta zostanie zmniejszona z 5.100, zł do kwoty 3.600 zł w skali roku.
Zaliczkę na podatek od wynagrodzeń pracowników zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, jeżeli pracownik złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru tj. PIT-2. Od 1 lipca 2022 roku kwota zmniejszająca miesięczną zaliczkę pracownika, który złożył PIT-2 będzie wynosiła 300 zł a nie 425 zł. Nadal też kwota zmniejszająca podatek w 2022 r. przysługuje wyłącznie przy umowach o pracę.
Szkolenie w tym zakresie planujemy na 13 lipca 2022 roku.
Z ostateczną wersją ustawy można zapoznać się na stronach Sejmu:
Urząd Ochrony Danych Osobowych nałożył karę pieniężną w wysokości prawie 16 tys.na pracodawcę, który zagubił świadectwo pracy z akt osobowych pracownika spółki. Spółka nie zgłosiła naruszenia do UODO, ponieważ według niej nie wiązało się ono z ryzykiem naruszenia praw lub wolności osoby, której dane dotyczą.
Urząd w tej kwestii miał odmienne zdanie, gdyż w treści świadectwa pracy znajdują się, obok danych osobowych, informacje szczególnie istotne z punktu widzenia praw lub wolności osoby, której dotyczą. Są to przykładowo informacje o trybie i przyczynach rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, czy o ewentualnym zajęciu egzekucyjnym wynagrodzenia, co pośrednio ujawnia informacje o życiu osobistym czy statusie majątkowym tej osoby. Samo ryzyko, że osoba nieuprawniona miała możliwość zapoznania się z tymi danymi jest podstawą dokonania zgłoszenia naruszenia do organu nadzorczego.
W ocenie UODO spółka podjęła świadomą decyzję o niezawiadamianiu organu o naruszeniu, co dodatkowo wpłynęło na wysokość kary.
Zgodnie z propozycją Rady Ministrów od 1 stycznia 2023 r. płaca minimalna miałaby wynosić 3 383 zł brutto, a od 1 lipca – 3 450 zł brutto, co oznacza łącznią podwyżkę w stosunku do 2022 roku o 440 zł brutto. Obecnie minimalne wynagrodzenie wynosi 3010 zł brutto.
Dwukrotna podwyżka płacy minimalnej jest konsekwencją przekroczenia progu 5 procent przez prognozowany wskaźnik inflacji, zapisany w ustawie budżetowej na 2023 rok. W takiej sytuacji zgodnie z art. 3 Ustawy z 10 października 2002 roku o minimalnym wynagrodzeniu wzrost płacy minimalnej ma odbyć się dwa razy w roku (o czym pisaliśmy w Aktualnościach 4 maja 2022).
Minimalna stawka godzinowa również wzrośnie dwukrotnie – od stycznia 2023 roku będzie wynosiła 22,10 zł brutto, a od lipca 22,50 zł brutto, co oznacza wzrost o 14,2 proc. względem bieżącego roku.
https://www.gov.pl/web/rodzina/placa-minimalna-w-2023-roku-rzad-podjal-decyzje
Ministerstwo Finansów w dniu 2 maja 2022 roku wydało stanowisko, w którym udzieliło odpowiedzi na pytanie, czy w przypadku wynagrodzenia twórcy, do którego stosuje się 50% koszty uzyskania przychodów należy przy ustalaniu kwoty wolnej od potrąceń uwzględniać koszty uzyskania w takiej wysokości, a jeżeli tak, to w jaki sposób ustalić kwotę wolną od potrąceń gdy 50% koszty uzyskania przychodów mają zastosowanie tylko do części wynagrodzenia. Zgodnie ze zdaniem resortu kwoty wolne od potrąceń stosuje się od wartości netto, uwzględniając czynniki składkowe i podatkowe danej osoby. “(…) jeżeli zatem w odniesieniu do konkretnego podatnika mają zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodu, to obliczając zaliczkę na podatek dochodowy, do części przychodu płatnik zastosuje 50% koszty, a do pozostałej »zwykłe« pracownicze (…)”. Ministerstwo nie udzieliło odpowiedzi, w jaki sposób ustalać kwotę wolną od potrąceń w sytuacji, gdy tylko część wynagrodzenia objęta jest 50% kosztami, a reszta kosztami podstawowymi.
Zmiany w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 1342,) wynikają z art. 125 ustawy z 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027. Ustawa ta została ogłoszona 20 maja 2022 roku w Dzienniku Ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 1079). Zmiany polegają m.in. na określeniu zasad zwrotu należnych wpłat do PPK, ujednoliceniu terminów dokonywania wpłat do PPK, uzupełnieniu katalogu podmiotów zatrudniających czy skróceniu okresu zatrudnienia potrzebnego do zawarcia w imieniu osoby zatrudnionej umowy o prowadzenie PPK.
Dodano też definicję numeru identyfikacyjnego podmiotu zatrudniającego, jako NIP lub REGON, porządkując w ten sposób wątpliwości w kwestii wpisywania numerów podmiotów zatrudniających do Ewidencji PPK. Jeżeli pracodawca lub zleceniodawca nie ma numeru identyfikacyjnego, status podmiotu zatrudniającego będzie mieć płatnik składek na ubezpieczenia społeczne. Dzięki temu osoby zatrudnione u pracodawców lub zleceniodawców, za których obowiązki związane z wypłatą wynagrodzenia oraz wynikające z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wykonuje inny podmiot, będą miały możliwość przystąpienia do PPK.
Już po 14 dniach zatrudnienia pracownika pracodawca będzie mógł zapisać go do pracowniczego planu kapitałowego. Termin zgłoszenia upływa 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upływają 3 miesiące (90 dni) zatrudnienia. Obecnie podmiot zatrudniający może zawrzeć umowę o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej dopiero po upływie trzeciego miesiąca zatrudnienia.
Nowe przepisy umożliwiają także wycofanie nienależnych wpłat do PPK, wpłaty powitalnej lub dopłat rocznych, a jeżeli stwierdzone zostanie, że zostały dokonane bezpodstawnie, to powinny one zostać zwrócone na rzecz podmiotu, który je sfinansował. Obecnie w ustawie o PPK brakuje przepisów określających zasady postępowania w przypadku dokonania niezależnych wpłat.
Ujednolicenie terminów dokonywania wpłat, zarówno pierwszych jak i następnych powoduje, że podmioty zatrudniające mają możliwość dokonania pierwszych wpłat do PPK począwszy od dnia, w którym wpłaty te zostały naliczone i pobrane, nawet w tym samym miesiącu, w którym zawarto umowę o prowadzenie PPK. Dokonanie wpłaty następuje do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu obliczenia i pobrania wpłaty. Ujednolicono także terminy rozpoczęcia obowiązywania deklaracji dotyczących PPK, składanych przez uczestników PPK. Deklaracja dodatkowej wpłaty obowiązywać będzie od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona, tak samo jak inne deklaracje wpłat składane przez uczestników PPK.
Nowe przepisy umożliwią Państwowej Inspekcji pracy kontrolowanie podmiotów zatrudniających w zakresie przestrzegania zakazu nakłaniania do rezygnacji z oszczędzania w PPK.
Z tekstem ustawy można zapoznać się pod adresem: https://dziennikustaw.gov.pl/DU/2022/1079
24 maja rządowy projekt nowelizacji specustawy o pomocy obywatelom Ukrainy został przyjęty przez Radę Ministrów i tego samego dnia został skierowany do sejmu. Nowelizacja ma objąć przede wszystkim kwestie opieki nad dziećmi do lat pięciu, szkolenia z języka polskiego organizowane przez urzędy pracy i uproszczenia na dwa lata procedur związanych z zagospodarowaniem przez samorządy pustostanów.
Nowelizacja ustawy poprawi także regulacje pozwalające wyeliminować przypadki ubiegania się o świadczenia przez obywateli Ukrainy, którzy wyjechali z Polski. W tym celu Zakład Ubezpieczeń Społecznych może wzywać obywatela Ukrainy przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do osobistego stawiennictwa we wskazane w wezwaniu miejsce w celu złożenia wyjaśnień niezbędnych do prawidłowego ustalenia
i realizacji świadczeń. Ustawa ma także zapewnić odpowiedni standard ochrony obywateli Ukrainy, związany z wykonywaniem przez nich pracy w Polsce. Chodzi między innymi o umożliwienie inspektorom pracy prowadzenia skutecznych działań kontrolnych w tym zakresie.
Z projektem można zapoznać się na stronie: https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/druk.xsp?nr=2290
Osoba, która opłaciła składki na dobrowolne ubezpieczenia po terminie za okres przed grudniem 2021 r., a chce zachować ciągłość ubezpieczeń, powinna złożyć do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o wyrażenie zgody na opłacenie składek po obowiązującym terminie. Objęcie dobrowolnymi ubezpieczeniami (chorobowym, rentownym i emerytalnym) na podstawie terminowej wpłaty składek, czyli wniosku dorozumianego, nie jest już możliwe po zmianie przepisów w grudniu 2021 roku. Jednocześnie zaś, zaczynając od składek należnych za grudzień 2021 roku, wpłata po terminie nie powoduje już ustania dobrowolnych ubezpieczeń, o ile ubezpieczenia te nie ustały w listopadzie 2021 roku. W przeciwnym wypadku trzeba złożyć nowe zgłoszenie, aby ponownie zostać objętym tymi ubezpieczeniami. Objęcie dobrowolnymi ubezpieczeniami nastąpi wówczas od daty zgłoszenia.
Wniosek można złożyć do ZUS na formularzu US-9 do 30 czerwca 2022 roku. Wniosek można znaleźć na stronie: https://www.zus.pl/-/do-30-czerwca-2022-r.-mo%C5%BCna-z%C5%82o%C5%BCy%C4%87-wniosek-o-wyra%C5%BCenie-zgody-na-op%C5%82acenie-sk%C5%82adek-po-terminie?redirect=%2F
Sąd Najwyższy w wyroku z 27 maja 2021 r. (II USKP 46/21) orzekł, że pracownik delegowany musi być ubezpieczony, gdyż reguły koordynacji zabezpieczenia społecznego nie pozwalają na sytuację, w której zatrudniony nie podlega ubezpieczeniom społecznym w kraju wykonywania pracy ani w kraju, z którego jest delegowany do wykonywania pracy za granicą, a wcześniej został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych w kraju zamieszkiwania. Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego zawiera reguły, dzięki którym osoby podejmujące pracę w kilku państwach członkowskich, unikają negatywnych następstw podlegania systemom zabezpieczenia społecznego różnych państw. Przepisy o koordynacji mają wartość nadrzędną nad przepisami krajowymi państw członkowskich Unii Europejskiej.
SN wydał wyrok w sprawie przedsiębiorcy, który podał niewłaściwe dane we wnioskach o zaświadczenia A1, zawyżając w nich wysokość obrotu w Polsce, a także zawyżając liczbę pracowników w kraju względem tych, których wydelegowano do Niemiec. Zaświadczenia wydane dla pracowników delegowanych zostały unieważnione, stwierdzono także, że w zakresie zabezpieczenia społecznego nie podlegali oni pod polskie, a niemieckie ustawodawstwo. Pracodawca odwołał się od decyzji ZUS, jednak sądy zarówno pierwszej jak i drugiej instancji nie podzieliły tego odwołania; przyjęły także, że aby pracownik mógł podlegać ubezpieczeniu w kraju zatrudnienia, a nie w kraju oddelegowania, obroty osiągane przez delegujące przedsiębiorstwo w państwie zatrudnienia w odpowiednim czasie powinny wynosić co najmniej 25%, co nie miało miejsca w tym przypadku.
Więcej o zasadach koordynacji zabezpieczenia społecznego można przeczytać pod adresem: https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=849&langId=pl
a z całością wyroku Sądu Najwyższego można zapoznać się na stronie: https://sip.lex.pl/#/jurisprudence/523275128/1?directHit=true&directHitQuery=II%20USKP%2046~2F21
