Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowne w 2022 roku za osobę ubezpieczoną nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej. Oznacza to, że jeśli ubezpieczony zarobi w 2022 roku więcej niż 177 660,00 zł płatnik nie będzie miał obowiązku przekazywać na niego składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowne.

Wzrost ograniczenia limitu wynosi około 20 tysięcy złotych. To więcej niż kiedykolwiek, odkąd w polskim systemie prawnym obowiązuje ograniczenie podstawy wymiaru składki emerytalnej i rentownej.

Ograniczenie rocznej podstawy wymiaru dotyczy wyłącznie składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, oraz ewentualnej składki na Fundusz Emerytur Pomostowych. Po osiągnięciu granicy rocznej podstawy wymiaru składek emerytalnych i rentownych, płatnik nalicza składki na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe ubezpieczonemu, a także odprowadza do ZUS od pełnej podstawy wymiaru składek.

Obwieszczenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w roku 2022 oraz przyjętej do jej ustalenia kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia przeczytać można w bazie Internetowego Systemu Aktów Prawnych (ISAP) https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WMP20210001056

26 listopada odbyło się spotkanie robocze wiceministra zdrowia  z przedstawicielami klubów i kół parlamentarnych na temat walki z pandemią COVID-19. Dyskutowano na nim między innymi o Funduszu Kompensacyjnym, z którego mają być wypłacane odszkodowania za niepożądane odczyny poszczepienne. Fundusz Kompensacyjny przeznaczony byłby między innymi dla osób, u których wystąpił tzw. NOP, czyli niepożądany odczyn poszczepienny, a także na bezpłatne cotygodniowe testy i dodatki dla pracowników covidowych niezatrudnionych jako pracownicy służby zdrowia. W zapisach projektu miałby znaleźć się również przepisy, które mają umożliwić pracodawcom weryfikowanie szczepień u pracowników.

Projekt ustawy powołującej Fundusz Kompensacyjny Szczepień Ochronnych rząd przyjął w lipcu. Aktualne prace sejmu nad projektem można śledzić na stronie: https://sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/druk.xsp?documentId=755E350D264127B0C12587260031AA36

Mimo rosnącej liczby zakażeń wirusem COVID-19 oraz faktu, że coraz więcej dzieci uczęszcza na zajęcia zdalne, rodzice nie mogą spodziewać się dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Z pomocy skorzystać będzie można jedynie na ogólnych zasadach, tj. do 60 dni w ciągu roku.

W marcu ubiegłego roku, na mocy ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, Rząd wprowadził dodatkowy zasiłek opiekuńczy, obowiązujący do 25 czerwca 2021 roku. Przysługiwał on w wypadkach, w których z powodu pandemii COVID-19  zamknięto lub ograniczono funkcjonowanie placówek zapewniających opiekę nad dziećmi lub dorosłymi osobami z niepełnosprawnościami. W tym roku rząd nie zamierza wprowadzać podobnych rozwiązań.

Rodzice, którzy wyczerpali już roczny limit 60 dni w roku kalendarzowym, znajdą się w trudnej sytuacji. Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej w odpowiedzi na pytanie, czy rozważa przywrócenie dodatkowego zasiłku opiekuńczego udzieliło odpowiedzi, że kwestia wydłużenia okresu przyznawania prawa do dodatkowego zasiłku opiekuńczego jest na bieżąco analizowana.

Więcej o obowiązujących przepisach dotyczących zasiłku opiekuńczego przeczytać można na stronie ZUS: https://www.zus.pl/swiadczenia/zasilki/zasilek-opiekunczy/prawo-do-zasilku-i-okres-przyslugiwania

Złożyć deklarację DEK-R powinni ci pracodawcy, którzy zobowiązani byli do dokonania wpłaty na PFRON za chociaż jeden miesiąc. Do tej  grupy należą między innymi przedsiębiorcy prowadzący zakład pracy chronionej, przedsiębiorcy u których zatrudnienie wynosi co najmniej 25 etatów i nie osiągnęli wskaźnika 6% zatrudnionych osób niepełnosprawnych.

Deklarację należy przesłać w terminie do dnia 20 stycznia roku następnego po roku, w którym zaistniały okoliczności
powodujące powstanie obowiązku wpłat.

W przypadku składania deklaracji DEK-R po raz pierwszy oraz w przypadku zmian danych ewidencyjnych dołącza się deklarację DEK-Z.

Pełne informacje wraz z formularzami i instrukcją ich wypełniania można znaleźć na stronie funduszu: https://www.pfron.org.pl/pracodawcy/wplaty-obowiazkowe/rozliczenie-wplat/

Sejmowa komisja administracji i spraw wewnętrznych zarekomendowała w zeszłym tygodniu przyjęcie do projektu nowelizacji ustawy o cudzoziemcach poprawki, zgodnie z którą pracodawca będzie mógł powiadomić o podjęciu pracy przez cudzoziemca nie w dniu rozpoczęcia pracy, a na siedem dni przed.

Główne założenia projektu ustawy o cudzoziemcach zaproponowanego przez MSWiA dotyczą między innymi wydawania pierwszych dokumentów, a także procedury przedłużenia zezwoleń pobytowych oraz na pracę cudzoziemców. Projekt nowelizacji został przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 19 października i pod koniec października wpłynął do Sejmu.

Jedną z ważniejszych zmian w kontekście zatrudniania cudzoziemców jest rezygnacja z wymogu posiadania przez cudzoziemca zapewnionego miejsca zamieszkania oraz wymogu posiadania źródła stabilnego i regularnego dochodu. Oznacza to między innymi, że cudzoziemcy nie będą musieli dostarczać do urzędu umów najmu lokalu mieszkalnego lub potwierdzenia własności mieszkania przy składaniu wniosku o pobyt stały lub tymczasowy. Natomiast zgodnie z zapisami projektu ustawy wymagane będzie od cudzoziemca posiadanie zatrudnienia oraz zarobków na poziomie minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w Polsce na dzień złożenia wniosku

Projekt zapowiada też wydłużenie terminów ważności oświadczeń o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi (tzw. uproszczona procedura dla obywateli Ukrainy, Białorusi, Rosji, Armenii, Gruzji i Mołdawii) z 6 miesięcy w ciągu 1 roku do 24

Wejście w życie zmian ma nastąpić po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia nowelizacji w Dzienniku Ustaw.

Z projektem oraz postępem prac nad nim można zapoznać się pod adresem: https://www.sejm.gov.pl/sejm9.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=1681

Listopadowy numer newslettera, będący podsumowaniem konferencji online “Elektronizacja dokumentacji pracowniczej – wyzwania dla działów HR” jest już rozsyłany do naszych klientów. Chętnych do otrzymywania comiesięcznego newslettera zapraszamy do zapisów na stronę główną.

 

Ustawa z dnia 29 października 2021 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, zwana “Polskim Ładem” została w dniu 23 listopada 2021 roku opublikowana w Dzienniku Ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105). Większość przepisów zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2022 r.

Z tekstem ustawy można zapoznać się klikając w link: https://www.dziennikustaw.gov.pl/D2021000210501.pdf

 

28 października 2021 Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku o sygnaturze  C-909/19 odpowiedział na pytanie, czy czas przeznaczony przez pracownika na obowiązkowe szkolenie należy zaliczyć do czasu pracy. Według Trybunału okres, w którym pracownik odbywa obowiązkowe, wymagane przez pracodawcę szkolenie zawodowe stanowi czas pracy w rozumieniu dyrektywy 2003/88, mimo, że pracownik podczas szkolenia nie wykonuje swoich zwykłych obowiązków.

Bez znaczenie pozostaje fakt, że szkolenie częściowo odbywa się poza zwykłymi godzinami pracy, bowiem dyrektywa 2003/88 w pojęciu czas pracy nie wprowadza rozróżnienia w zależności od tego, czy czas ten mieści się w ramach zwykłych godzin pracy, czy też nie; nie ma znaczenia również, czy szkolenie odbywa się w siedzibie pracodawcy czy w firmie szkoleniowej, gdyż pracownik jest zobowiązany do fizycznej obecności w miejscu określonym przez pracodawcę. Istotne jest bowiem, że szkolenie zawodowe nastąpiło z inicjatywy pracodawcy, i w konsekwencji pracownik podlega w ramach tego kształcenia instrukcjom pracodawcy. Czas odbywania takiego szkolenia należy zaliczyć do czasu pracy pracownika, i wypłacić za ten okres wynagrodzenie.

Z całością wyroku można zapoznać się na stronie: https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=248284&pageIndex=0&doclang=pl&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=1172530

Sejmowa Komisja do Spraw Petycji Sejmu RP przedstawiła projekt ustawy, który zakłada  obniżenie kwoty wolnej od egzekucji do 85% minimalnego wynagrodzenia (obecnie kwota ta to równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę), a w przypadku wynagrodzenia osoby skazanej obniżenie limitu kwoty wolnej od egzekucji z równowartości 60% minimalnego wynagrodzenia do 50% tego wynagrodzenia.

Głównym celem projektu jest ułatwienie odzyskiwania należności; obecnie powszechnym sposobem uniknięcia regulowania zobowiązań innych niż alimentacyjne jest oficjalne zatrudnienie z minimalnym wynagrodzeniem za pracę i otrzymywanie pozostałej części zapłaty w sposób nierejestrowany.

Projektowana ustawa jest reakcją Komisji do Spraw Petycji Sejmu RP na petycję skierowaną do Sejmu RP Nr BKSP-145-577/19, projekt ustawy został skierowany do zaopiniowania przez sejmowe Biuro Legislacyjne i  Biuro Analiz Sejmowych.

Pod wskazanym adresem można zapoznać się z treścią projektu: https://sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/druk.xsp?nr=1696

KPRP poinformowała o podpisaniu przez Prezydenta ustawy o uprawnieniach kierowców zawodowych. Zmiany dotyczą przede wszystkim szkolenia osób, które wykonują lub zamierzają wykonywać przewóz drogowy na stanowisku kierowcy, wprowadza cyfryzację obiegu dokumentów w procesie kształcenia kierowców zawodowych, umożliwia przeprowadzenie części szkoleń dla kierowców metodą e-learningu i eliminuje papierowe orzeczenia lekarskie i psychologiczne na rzecz ich elektronicznych odpowiedników.

Celem ustawy ma być transpozycja do polskiego prawodawstwa dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/645 z dnia 18 kwietnia 2018 r.

Ustaw została ogłoszona w Dzienniku Ustaw: https://dziennikustaw.gov.pl/DU/2021/1997