Kategoria: Aktualności

Na stronie Rządowego Centrum Legislacji pojawiły się pod koniec września projekty rozporządzeń Ministra Rodziny i Polityki Społecznej zmieniające dwa rozporządzenia dotyczące zatrudniania cudzoziemców. Zmiana ma dotyczyć rozporządzenia w sprawie państw, do których obywateli stosuje się niektóre przepisy dotyczące zezwolenia na pracę sezonową oraz przepisy dotyczące oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, a także rozporządzenia w sprawie określenia przypadków, w których zezwolenie na pracę cudzoziemca jest wydawane bez względu na szczegółowe warunki wydawania zezwoleń na pracę cudzoziemców.

Zmiany związane są z wprowadzonymi przez MSWiA ograniczeniami dotyczącymi przekraczania granicy Polski przez obywateli federacji Rosyjskiej, i mają na celu zniesienie ułatwień w zakresie dostępu obywateli Federacji Rosyjskiej do polskiego rynku pracy. Wobec obywateli Federacji Rosyjskiej zastosowania miałyby ogólne zasady dostępu cudzoziemców do rynku pracy.

Z projektami rozporządzeń można zapoznać się na stronach:

https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12364717/katalog/12915748#12915748

https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12364718/katalog/12915791#12915791

 

W związku z licznymi wątpliwościami pracodawców, w którym miejscu przechowywać w aktach dokumenty uzgadniające miejsce wykonywania pracy zdalnej czy np. wniosek pracownika o pracę zdalną, Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej poinformowało, że “(…) przepisy nie określają, miejsca przechowywania wniosków pracownika o wykonywanie pracy zdalnej. Niemniej w opinii resortu dokumenty takie powinny być umieszczane i przechowywane w części B akt osobowych pracownika, którego wnioski te dotyczą, jako związane z przebiegiem jego zatrudnienia.”

Dla przypomnienia w części B zgodnie z paragrafem 3 Rozporządzenia ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z dnia 10 grudnia 2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej (Dz.U. z 2018 r., poz. 2369) powinny się znaleźć:

• umowa o pracę,
• oświadczenia lub dokumenty dotyczące danych osobowych, gromadzone w związku z nawiązaniem stosunku pracy,
• zakres czynności (zakres obowiązków),
• potwierdzenia zapoznania się m.in. z regulaminem pracy, otrzymaniem informacji o warunkach zatrudnienia,
• dokumenty dotyczące powierzenia pracownikowi mienia z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się
• dokumenty związane z podnoszeniem przez pracownika kwalifikacji zawodowych,
• potwierdzenie zapoznania się przez pracownika z treścią regulaminu pracy, z przepisami BHP,
• oświadczenia dotyczące wypowiedzenia pracownikowi warunków umowy o pracę lub zmiany tych warunków w innym trybie,
• dokumenty związane z przyznaniem pracownikowi nagrody lub wyróżnienia,
• dokumenty dotyczące przeszkolenia pracownika z przepisów BHP,
• dokumenty związane z ubieganiem się i korzystaniem przez pracownika z urlopu macierzyńskiego,
• urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego, urlopu ojcowskiego lub urlopu wychowawczego,
• dokumenty związane z udzielaniem urlopu bezpłatnego,
• skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie dotyczące wstępnych badań lekarskich,
• okresowych i kontrolnych badań lekarskich,
• dokumenty dotyczące wykonywania pracy w formie telepracy.

 

Od 1 lipca 2022 roku, zgodnie z zapisami ustawy z 9 czerwca 2022 o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu podlegają osoby powołane do pełnienia funkcji na mocy aktu powołania oraz prokurenci, które z tego tytułu pobierają wynagrodzenie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, z wyłączeniem osób uzyskujących przychody, o których mowa w art. 13 pkt 5 lub 6 ww. ustawy, których roczne wynagrodzenie z tego tytułu nie przekracza kwoty 6.000 zł.

W przypadku osób uzyskujących przychody, o których mowa w ww. artykule obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego powstaje z dniem, w którym wynagrodzenie przekroczy w roku kalendarzowym kwotę 6.000 zł. W związku z tym powstaje pytanie, czy w sytuacji, gdy osoba została powołana do pełnienia kilku funkcji u różnych płatników  należy wziąć pod uwagę łączną kwotę przychodów ze wszystkich źródeł u wszystkich płatników, czy każdy płatnik ustala go odrębnie?

Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Zdrowia z 18 sierpnia 2022 roku: “(…) Moment powstania obowiązku składkowego (…) w sytuacji otrzymywania wynagrodzenia z tytułu powołania od więcej niż jednego płatnika wynika z art. 82 ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu, gdy w ramach jednego z tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego (…) ubezpieczony uzyskuje więcej niż jeden przychód, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana od każdego z uzyskanych przychodów odrębnie. Oznacza to, że od wypłacanego wynagrodzenia z tytułu powołania do pełnienia funkcji, płatnik ustala obowiązek składkowy w momencie, gdy wypłacane przez niego wynagrodzenie (lub suma wynagrodzeń w przypadku powołania do pełnienia więcej niż jednej funkcji u danego płatnika) przekroczy kwotę 6000 zł. Wynagrodzenie otrzymywane z tytułu powołania od innego płatnika jest neutralne dla ustalenia obowiązku składkowego. (…).”.

UODO ukarał Sułkowicki Ośrodek Kultury karą pieniężną w kwocie 2,5 tys. zł za powierzenie przetwarzania danych osobowych bez zawartej na piśmie umowy powierzenia oraz bez przeprowadzenia weryfikacji, czy podmiot przetwarzający zapewnia wystarczające gwarancje wdrożenia odpowiednich środków technicznych.

Administrator danych, czyli sam SOK, nie zweryfikował podmiotu przetwarzającego ani nie upewnił się, czy zapewnia on wystarczające gwarancje wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych, aby przetwarzanie danych osobowych było zgodne z RODO. Urząd uznał, że administrator nie posiadał żadnych dokumentów potwierdzających weryfikację warunków współpracy z podmiotem przetwarzającym. Zwrócił się do niego także z prośbą o informacje, wyjaśnienia i zwrot lub udostępnienie przetwarzanych danych, co jednak zakończyło się fiaskiem.

UODO przypomina, że administrator danych osobowych, który chce przetwarzać dane osobowe korzystając z usług innego podmiotu zobowiązany jest do wyboru takiego podmiotu, który zapewnia wystarczające gwarancje wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych. Przetwarzanie przez podmiot przetwarzający wymaga zaś pisemnej umowy, określającej m.in. przedmiot i czas trwania przetwarzania, charakter i cel przetwarzania, rodzaj danych osobowych oraz kategorie osób, których dane dotyczą, obowiązki i prawa administratora.

UODO stwierdził, że nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na administratora jest konieczne i uzasadnione wagą oraz charakterem i zakresem zarzucanego temu podmiotowi naruszenia, a sam administrator, w celu uniknięcia kolejnych sankcji, zwróci należytą uwagę na przetwarzanie danych osobowych za pośrednictwem i przy pomocy podmiotu przetwarzającego.

https://uodo.gov.pl/pl/138/2450

30 września 2022 r. wchodzą w życie przepisy dotyczące jednorazowego świadczenia pieniężnego wypłacanego przedsiębiorcom w związku z katastrofą ekologiczną na Odrze, o których pisaliśmy w aktualnościach w dniu 9 września. Kwestie wypłaty świadczeń reguluje ustawa z dnia 2 września 2022 r. o szczególnym wsparciu podmiotów poszkodowanych w związku z sytuacją ekologiczną na rzece Odrze oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 września 2022 r. w sprawie określenia podmiotów, którym przysługuje jednorazowe świadczenie pieniężne przeznaczone na ograniczenie niektórych skutków ekonomicznych sytuacji ekologicznej na Odrze. Rozporządzenie wskazuje kody PKD branż, które mogą ubiegać się o wypłatę świadczenia; są to przede wszystkim branża turystyczna i sportowo-rekreacyjna.

Przedsiębiorcy mogą od 30 września 2022 złożyć przez PUE ZUS wniosek o jednorazowe świadczenie za sierpień 2022 r., a wniosek powinien wpłynąć do ZUS  najpóźniej do 31 grudnia 2022 r.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronie ZUS: https://www.zus.pl/-/jednorazowe-%C5%9Bwiadczenie-pieni%C4%99%C5%BCne-w-zwi%C4%85zku-z-sytuacj%C4%85-ekologiczn%C4%85-na-odrze?redirect=%2F#3

W wykazie prac rządu zamieszczono 28 października projekt zmienionego rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu zagrożenia epidemicznego. Projekt przewiduje przedłużenie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego do 31 października 2022 roku, co jest miedzy innymi konsekwencją odnotowanych nowych zakażeń wirusem SARS-CoV-2, a także sytuacją epidemiologiczną w państwach sąsiadujących.

Przedłużenie stanu zagrożenia epidemiologicznego wiąże się z przedłużeniem obostrzeń (dotyczących m.in. obowiązkowego noszenia maseczek w szpitalach i aptekach) oraz oznacza, że nadal istnieje m.in. możliwość wykonywania pracy zdalnej oraz obowiązują zmodyfikowane terminy badań profilaktycznych medycyny pracy.

https://www.gov.pl/web/premier/projekt-rozporzadzenia-rady-ministrow-zmieniajacego-rozporzadzenie-w-sprawie-ustanowienia-okreslonych-ograniczen-nakazow-i-zakazow-w-zwiazku-z-wystapieniem-stanu-zagrozenia-epidemicznego3

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 27 września 2022 roku oddalił skargę kasacyjną Dyrektora KIS na wyrok WSA w Warszawie z 30 maja 2019 roku (III SA/Wa 2101/18), lecz w jednej kwestii przychylił się do zdania KIS.

WSA w swoim wyroku uznał, że wartość noclegów zapewnianych nieodpłatnie obcokrajowcom nie stanowi przychodu pracowników tymczasowych zatrudnianych przez spółkę na podstawie umowy zlecenia. Jako uzasadnienie sąd wskazał, że koszty noclegów są pokrywane w interesie firmy, której zależy, aby pracownik mieszkał jak najbliżej miejsca wykonywania pracy, i to firma zatrudniająca osiąga korzyści z pokrycia kosztów zakwaterowania pracownika w miejscu pracy. Również poprzez pokrycie kosztów legalizacji pobytu zagranicznego zleceniobiorcy firma realizuje własny interes prawny, ponieważ dopełnienie obowiązków legalizacji pobytu jest obowiązkiem, którego niezrealizowanie może grozić sankcjami.  W tej sytuacji ponoszenie kosztów legalizacji pracy i pobytu w Polsce nie może stanowić przychodu podatkowego pracownika.

NSA zgodził się z WSA co do kwestii kosztów legalizacji pracy obcokrajowców, natomiast w kwestii pokrywania kosztów noclegów przychylił się do zdania Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej, uznając, że zapewnienie obcokrajowcowi przez firmę noclegów jest nieodpłatnym świadczeniem, powodującym powstanie u niego przychodu.

Wyrok NSA: https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/D1A97F7235

Od 1 stycznia 2023 roku nowy obowiązek dotyczący posiadania profilu na Platformie Usług Elektronicznych ZUS będzie dotyczył wszystkich przedsiębiorców, łącznie z tymi, którzy zatrudniają poniżej 5 osób. Przedsiębiorcom, którzy do końca grudnia 2022 roku nie założą profilu, zostanie on założony przez ZUS do 31 stycznia 2023 roku. Nowością będzie możliwość podpisywania dokumentów składanych za pomocą platformy do ZUS nie tylko kwalifikowanym podpisem elektronicznym, ale również podpisem zaufanym lub podpisem osobistym osoby składającej dokumenty.

 

 

Ministerstwo Finansów opublikowało nowy wzór formularza “OŚWIADCZENIA / WNIOSKI podatnika dla celów obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych”, czyli PIT-2, który zacznie obowiązywać od stycznia 2023 roku.

W stosunku to poprzednich wersji formularza nowa, 9 już wersja PIT 2 została znacząco rozszerzona, i obecnie łączy w sobie pięć oświadczeń i trzy wnioski, a wypełniać go mają nie tylko pracownicy zatrudnieni na etacie, ale również zleceniobiorcy, wykonawcy dzieł, członkowie zarządów i menedżerowie  na kontraktach, a także osoby zatrudnione na kilku etatach.

Złożenie nowego formularza konieczne będzie jedynie w sytuacji, gdy wskazany w poprzednich oświadczeniach stan faktyczny uległ zmianie. Druk można składać w formie pisemnej, ale także w sposób przyjęty u danego pracodawcy, czyli np. poprzez program kadrowo-płacowy.

Nowy wzór formularza można pobrać ze strony:

https://www.gov.pl/web/finanse/pit-2

Zapraszamy na szkolenie, ka którym przybliżymy również kwestie związane z nowym PIT-2 w świetle umów cywilnoprawnych:

https://praktyczneszkolenia.com/event/umowy-cywilinoprawne/

Nowe przepisy o obronie ojczyzny rodzą również pytania odnośnie tego, jakich danych o służbie wojskowej można żądać od pracownika.  Ministerstwo Obrony Narodowej w stanowisku z 5 lipca 2022 roku odpowiedziało na pytanie, czy na podstawie art. 22¹  § 4 i § 5 Kodeksu pracy pracodawca ma prawo żądać od pracownika danej o służbie wojskowej oraz tym, czy pracownik ma małżonka żołnierza i czy odbywa on służbę, która uprawnia małżonka żołnierza do ochrony trwałości stosunku pracy?

Co do pierwszej części pytania resort stoi na stanowisku, że pracodawca jest uprawniony do dostępu do informacji lub żądania informacji od pracownika w zakresie spełniania przez niego obowiązku obrony, do czego uprawnia go art. 306 ustawy o obronie Ojczyzny. Natomiast co do kwestii danych małżonka pracownika będącego żołnierzem, to zgodnie z art. 22  1 § 3 pkt 3 Kodeksu pracy pracodawca może żądać od pracownika podania dodatkowych danych osobowych członków najbliższej rodziny pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy. Pracownik uprawniony jest do podania wyłącznie danych osobowych małżonka oraz okresu odbywania przez małżonka obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej, natomiast ze względu na regulacje art. 73 ust. 1 ustawy o obronie Ojczyzny organy wojskowe nie są uprawnione do udostępniania na wniosek pracodawcy szczegółowych danych osobowych o przebiegu służby wojskowej małżonka pracownika.

Aktualności Kadrowe, lipiec 2022, nr 236