Nowelizacja ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw została dzisiaj ogłoszona w Dzienniku Ustaw (Dz.U. poz. 1621  ). Ustawa zmienia między innymi przepisy dotyczące tzw. emerytur czerwcowych, wprowadza nowe zasady zliczania okresów niezdolności do pracy do jednego okresu zasiłkowego, upraszcza procedury przy przyznawaniu prawa do rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, ujednolica przepisy w zakresie przeliczania emerytur dla emerytów kontynuujących karierę zawodową z tzw. starego i nowego systemu, wprowadza możliwość potrącania nieopłaconych należności z tytułu składek ze świadczeń wypłacanych przez ZUS oraz nienależnie pobranych świadczeń z wypłacanych przez ZUS zasiłków, oraz wiele innych.

Pod tym adresem można zapoznać się z ustawą: https://www.dziennikustaw.gov.pl/DU/2021/1621

Ministerstwo Rozwoju i Technologii w najnowszym stanowisku z 17 sierpnia 2021 r. wskazało, że przy nieobecnościach obejmujących dzień, lub wielokrotność dni ich wymiar w ewidencji powinien być wykazywany w takich samych jednostkach. W związku z tym konieczne jest podzielenie nieobecności na dwie kategorie:

• godzinowe – w których ujmujemy urlopy wypoczynkowe, czas wolny za nadgodziny, wyjścia prywatne;
• dzienne –w których znajdą się zwolnienia lekarskie, wszystkie urlopy związane z rodzicielstwem, tzw. urlopy okolicznościowe.

W przypadku nieobecności, które mogą być zakwalifikowane zarówno do jednej jak i do drugiej kategorii (np. zwolnienie na opiekę nad dzieckiem do lat 14) pojawiają się wątpliwości, które resort rozwiewa podkreślając, że jednostka, w jakiej jest ewidencjonowany wymiar danej absencji, pozostaje bez wpływu na sposób jej rozliczenia w praktyce, gdyż w tym obszarze obowiązuje ogólna zasada z art. 130 par. 3 k.p. Zgodnie z tym przepisem każda nieobecność jest rozliczana godzinowo, a obniżenie wymiaru czasu pracy do przepracowania następuje o liczbę godzin wynikającą z harmonogramu pracownika na dany dzień.

Stanowisko zostało opublikowane w Dzienniku Gazeta Prawna z dnia 2 września 2021 r, w dodatku Kadry i Płace

Rządowy projekt ustawy o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na 2022 rok zakłada między innymi zmiany w podstawie naliczania odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Jeżeli projekt zostanie przyjęty w obecnej formie, to wysokość odpisów na ZFŚS będzie ustalana na podstawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w II półroczu 2019 roku, które wyniosło 4434,58 zł. W obecnej chwili wysokość odpisów została naliczona na podstawie wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w II półroczu 2018 roku, wynoszącego 4.134,02 zł. Planowane wejście w życie nowych przepisów to 1 stycznia 2022 roku.

Z projektem ustawy można zapoznać się po adresem: https://legislacja.rcl.gov.pl/docs/2/12350557/12811840/12811841/dokument518539.pdf

 

Rząd ma się zająć na pierwszym wrześniowym posiedzeniu projektem ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Nowe przepisy dadzą pracodawcom możliwość sprawdzenia, czy pracownicy są w pełni zaszczepieni przeciwko COVID-19, czy przebyli zakażenie SARS-CoV-2 lub czy posiadają ważny negatywny wynik testu diagnostycznego. Dodatkowo osoby ubiegające się o zatrudnienie w firmie również będą musiały podzielić się informacją o szczepieniu na życzenie przyszłego pracodawcy. Projektowane przepisy będą dawały również możliwość przesunięcia niezaszczepionego pracownika mającego kontakt z innymi osobami na na inne stanowisko, które takiego kontaktu nie wymaga.

Z założeniami projektu można zapoznać się na stronie: https://archiwum.bip.kprm.gov.pl/kpr/form/r767322903,Projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-o-szczegolnych-rozwiazaniach-zwiazanych-z-zapobi.html#xd_co_f=MDIwOGIyMmUtMmY3Ny00Y2M2LTlhZTctZmY3YTIyZGVjNzIz~

30 lipca 2021 roku Państwowa Inspekcja pracy zajęła stanowisko w  sprawie udzielania pracownikom urlopów trwających krócej niż 14 dni. Stanowisko to jest odniesieniem do pisma wewnętrznego adresowanego do rzecznika prasowego Głównego Inspektoratu Pracy od Departamentu Prawnego tejże instytucji z 19 lipca 2021 r. w sprawie dotyczącej podziału urlopu wypoczynkowego na części (UNP: GIP-21-38446).  Departament Prawny Głównego Inspektoratu Pracy zmodyfikował  sformułowanie użyte w ww. piśmie, iż „nieudzielenie pracownikowi co najmniej jednej części wypoczynku obejmującej co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych stanowi wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy” poprzez wskazanie, że “wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy stanowi nieudzielenie przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego lub bezpodstawne obniżenie wymiaru tego urlopu”. PIP podkreśliła, że „nadmierne rozdrobnienie urlopu udzielanego na wniosek pracownika nie stanowi wykroczenia przeciwko jego prawom”, jest jednak sprzeczne z treścią art. 162 Kodeksu pracy, który wskazuje wyraźnie, że co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.

Całość stanowiska została przytoczona 5 sierpnia 2021 roku w Dzienniku Gazeta Prawna, w dodatku Kadry i Płace.

 

Ponieważ związki zawodowe mają prawo do informacji, od których pracowników pracodawca pobrał składki z tytułu przynależności związkowej oraz jaka jest ich wysokość, to pracodawca powinien przekazać związkowi taką informację. Jednak informację taką można przekazać jedynie wtedy, gdy  wysokość składki jest stała i jednakowa dla wszystkich osób. W przypadku gdy składka jest obliczana jako określony procent od wypłacanego wynagrodzenia to staje się możliwe ustalenie jego wysokości, a więc pośrednio dochodzi do przekazania danych co do pozyskiwania których związek zawodowy nie jest uprawniony. W takiej sytuacji konieczne jest znalezienie alternatywnego sposobu przekazania informacji związkowi. Podstawą uprawniającą pracodawcę do przekazania związkowi imienia i nazwiska pracownika wraz z wysokością  składki może być zgoda osoby, której dane dotyczą. Natomiast gdy takiej zgody nie ma, pracodawca mógłby np. przekazywać imienną listę pracowników wyłącznie z informacją
czy składa została odprowadzona, czy też nie. Wyjściem mogłoby też być przekazywanie dwóch list – jednej z danymi osobowymi, a drugiej z kwotami składek, tak by niemożliwe było powiązanie nazwiska z wysokością składki.

Więcej informacji można przeczytać w newsletterze UODO dla IOD: https://news.uodo.gov.pl/lists/

Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej przygotowało projekt rozporządzenia w sprawie ustalenia nowych wzorów deklaracji składanych przez pracodawców do PFRON. Projekt jest obecnie w trakcie uzgodnień międzyresortowych i konsultacji publicznych, a zmiany dotyczą między innymi nowego wzoru deklaracji miesięcznych wpłat DEK-1-0, DEK-1-a, DEK-1-b , a także wzoru deklaracji wpłat DEK-1-u, DEK-2-a, DEK-2-b, DEK-2-u, DEK-W, DEK-R  i DEK-Z. Co ważne dla przedsiębiorców, dokumenty za okresy do stycznia 2021 r. będą składane na formularzach według dotychczasowych wzorów określonych w przepisach, a ich zmiana będzie docelowo dokonywana na nowych formularzach.

Postęp prac legislacyjnych można śledzić pod adresem: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12349901/katalog/12808857#12808857

UODO nałożył na Prezesa Sądu Rejonowego w Zgierzu administracyjną karę pieniężną w wysokości 10 tys. zł. Kara została nałożona po zgłoszeniu przez Prezesa Sądu naruszenia ochrony danych osobowych polegającego na zagubieniu przez kuratora sądowego niezaszyfrowanego pendrive z danymi 400 osób objętych nadzorem kuratorskim i wywiadem środowiskowym. Komunikat o naruszeniu opublikował administrator na stronie internetowej Sądu. Przeprowadzone postępowanie wykazało, że administrator  naruszył m.in. zasadę poufności i integralności danych osobowych wydając kuratorom sądowym do użytku służbowego niezabezpieczone pendrive, oraz zobowiązując ich do ustawienia zabezpieczeń we własnym zakresie.

Zdaniem administratora obowiązek zabezpieczenia nośników spoczywa na użytkownikach, z czym nie zgodził się UODO.  W takiej sytuacji należy mieć na uwadze, że pracownicy, tak jak to miało miejsce w tym przypadku, mogą nie mieć wiedzy, w jaki sposób technicznie należy zabezpieczać nośniki z danymi osobowymi; to administrator danych jest zobowiązany do wdrożenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych by zabezpieczyć dane.

Z decyzją można zapoznać się pod adresem: https://www.uodo.gov.pl/decyzje/DKN.5131.22.2021

Wiceminister rodziny i polityki społecznej przygotował projekt ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, którego zadaniem jest przede wszystkim zminimalizowanie obowiązków administracyjnych ciążących na pracodawcach przy prowadzeniu PPE. Dodatkowo miałyby być wprowadzone zmiany dotyczące warunków uczestnictwa w programie poprzez np. zniesienie fakultatywnego zakazu wnoszenia składki dodatkowej, dywersyfikacja źródeł finansowania składki dodatkowej, bezwarunkowe dopuszczenie możliwości wnoszenia składek dodatkowych, również za okresy nieobecności w pracy (np. w związku z urlopem wychowawczym), a także dookreślenie i rozszerzenie niektórych kompetencji nadzorczych KNF, które o w obecnym kształcie uniemożliwiają kontrolę prawidłowości realizacji programu po jego zlikwidowaniu. Projekt zakłada również dostosowanie pozostałych przepisów art. 13a ustawy o IKE i IKZE do wprowadzonego w art. 13a  tej ustawy przepisu ust. 1a, który reguluje limit wpłat na IKZE dokonywanych przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność. Projekt ma zostać przyjęty przez rząd w czwartym kwartale 2021 r.

Z założeniami projektu można zapoznać się pd adresem: https://archiwum.bip.kprm.gov.pl/kpr/form/r1152521511,Projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-o-pracowniczych-programach-emerytalnych-oraz-ust.html?xd_co_f=ZjY3M2UyNDQtM2MwNC00MWFiLTg1ZmQtMWM1ZjFjNDhlYjJk#

Senacka komisja rodziny, polityki senioralnej i społecznej zaakceptowała zmianę do nowelizacji tzw. ustawy antycovidowej (Ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych). Nowelizacja przewiduje, że kadencje organów statutowych związków zawodowych, organizacji przedsiębiorców i społecznych inspektorów pracy będą mogły być przedłużone w związku z epidemią lub stanem epidemicznym COVID-19. W sytuacji gdy w trakcie epidemii COVID – 19 lub do 30 dni po odwołaniu stanu epidemii kończy się kadencja organów związków zawodowych, związków pracodawców lub przedsiębiorców, a nie ma możliwości przeprowadzenia wyborów, kadencja tych organów ulega przedłużeniu do czasu nowego wyboru, jednak nie dłużej niż do 90 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.